Η επόμενη μέρα της πολιτικής σκακιέρας μετα τον πολιτικό «σεισμό» της 21ης Μαίου
Διαβάζοντας κάποιος τους αριθμούς μετά το πέρας των εκλογών της 21ης Μαίου, το προφανές είναι να σταθεί, τόσο στο μεγάλο ποσοστό που η Νέα Δημοκρατία λαμβάνει, όσο και στην κολοσσιαία διαφορά που τη χωρίζει από το δεύτερο κόμμα. Διότι για τα μεταπολιτευτικά δεδομένα της χώρα μας, μία απόσταση 20 μονάδων ανάμεσα στα πρώτα δύο κόμματα, αποτελεί κάτι εξαιρετικά καινοφανές.
Αυτή λοιπόν είναι η μία ανάγνωση. Δεν είναι όμως η μόνη. Το να διαχειριστείς ένα τέτοιο ποσοστό και μία τέτοια διαφορά, απαιτεί πολύ λεπτούς και πολύ συγκεκριμένους χειρισμούς.
Τόσο ο Κυριάκος Μητσοτάκης, όσο και οι υπουργοί του, καλούνται προσαρμόσουν τον λόγο τους, τις πολιτικές τους και το αφήγημα τους σε νέα δεδομένα, πολύ διαφορετικά από τα προηγούμενα.
Ο Άνταμ Σμιθ είχε χαρακτηρίσει τον ανταγωνισμό ως το «αόρατο χέρι» που κινεί την αγορά. Το ίδιο ισχύει και στη πολιτική. Ο ανταγωνισμός και ο συναγωνισμός σε κάνουν καλύτερο και πιο αποδοτικό. Και αυτή την στιγμή ο νυν πρωθυπουργός γυρίζει πίσω του και κυριολεκτικά δε βλέπει… κανέναν.
Ο Αλέξης Τσίπρας συνεχίζει να ζει πάνω στο… «συννεφάκι» στο οποίο βρίσκεται από το 2019, κλείνοντας αυτά και μάτια σε όλα λέγονται και ακούγονται εντός της κοινωνίας, ενώ ερωτηματικά υπάρχουν και για τον Νίκο Ανδρουλάκη.
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, ναι μεν ανέβασε τα ποσοστά του κόμματος του, απέχει όμως πολύ από το να θεωρηθεί αντίπαλο δέος ενός πρωθυπουργού που το κόμμα του ξεπερνά το 40%.
Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, η ΝΔ στις 25 Ιουνίου θα σχηματίσει κυβέρνηση. Πιθανότερο σενάριο είναι να πετύχει ευρεία αυτοδυναμία, μέσω της ενισχυμένης αναλογικής και να αρχίσει μία νέα τετραετία για εκείνην.
Εκεί, ο ρόλος των κομμάτων της αντιπολίτευσης είναι ιδιαιτέρως κρίσιμος και άκρως καθοριστικός, καθώς οφείλουν, πρωτίστως για το καλό του ιδίου του τόπου, να διατηρήσουν στάση ευθύνης, πατώντας στις λεπτές γραμμές τις ισορροπίας που διαχωρίζει τον απαιτητικό από τον… γραφικό.
Αυτό που ο Νίκος Ανδρουλάκης λοιπόν καλείται να αντιληφθεί, είναι πως οι εκλογές της 25ης Ιουνίου, ίσως να μπορούν να τον μετατρέψουν στο κεντρικό πρόσωπο, καθώς ενδεχομένως να κληθεί την επόμενη μέρα να διαδραματίσει τον ρόλο που ο Αλέξης Τσίπρας απέτυχε να «παίξει» από το 2019 έως και σήμερα.