Το μαχαίρι στο κόκκαλο, έστω και καθυστερημένα, βάζει η κυβέρνηση
Ο Υπουργός Επικρατείας αρμόδιος για τον συντονισμό του κυβερνητικού έργου, Άκης Σκέρτσος, επεσήμανε ότι «δυστυχώς, η αλήθεια είναι ότι υπάρχει ένα διαχρονικό έλλειμμα στην προστασία του δημόσιου χώρου στην πατρίδα μας, τόσο στο δομημένο όσο και το φυσικό περιβάλλον».
Συγχρόνως τόνισε ότι βασικό διακύβευμα της κυβέρνησης είναι να γίνουν σαφή τα όρια που χωρίζουν την υγιή επιχειρηματικότητα, από την αυθαιρεσία και την ανομία στον αιγιαλό και τις παραλίες
«Σκοπός μας είναι να γίνουν αντιληπτά τα όρια που χωρίζουν την υγιή και νόμιμη επιχειρηματικότητα από την αυθαιρεσία και την ανομία που μάς προσβάλλει όλους σήμερα, στερώντας την απρόσκοπτη ελεύθερη πρόσβαση κάθε πολίτη στο δημόσιο αγαθό του αιγιαλού και της παραλίας», ανέφερε ο κ. Σκέρτσος, σε συνέντευξη στην «Καθημερινή της Κυριακής» (06/08).
«Μία από τις μεγάλες προκλήσεις που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε, τώρα που η χώρα μας εισέρχεται ξανά σε μία “τροχιά” δυναμικής ανάπτυξης, είναι η οριοθέτηση του ανεξέλεγκτου υπερτουρισμού και η προστασία του μοναδικού φυσικού πλούτου της χώρας μας. Σε αυτό το πλαίσιο, η κυβέρνηση έχει θέσει ως μείζονα μεταρρυθμιστικό στόχο –ενταγμένο στο σχέδιο Ελλάδα 2.0– την ολοκλήρωση του προγράμματος Πολεοδομικών Μεταρρυθμίσεων “Κωνσταντίνος Δοξιάδης”. Ωστόσο, μένει μπροστά μας να κερδηθεί ένας ολόκληρος πόλεμος απέναντι σε πολεοδομικές και χωροταξικές στρεβλώσεις, που συσσωρεύθηκαν επί δεκαετίες και που τώρα ζητούμε να λυθούν μέσα σε λίγες εβδομάδες», υπογράμμισε αρχικά.
Δεχόμενος ερώτηση για την υπόθεση της Μυκόνου και τον τρόπο με τον οποίο η κυβέρνηση σκοπεύει να αποδείξει ότι η σχετική κινητοποίηση δεν ήταν πυροτέχνημα, ο Υπουργός Επικρατείας τόνισε πως δεν πρέπει να «προσπερνάμε τόσο εύκολα αυτό που συνέβη στη Μύκονο εφέτος, διότι αποτελεί μία τομή στον τρόπο που παρεμβαίνει πλέον η πολιτεία στις πολεοδομικές αυθαιρεσίες. Μία τομή που δεσμευόμαστε ότι δε θα αποτελέσει μία μεμονωμένη στιγμή στο πολιτικό εκκρεμές, αλλά ήδη βρίσκει συνέχεια και σε πολλές άλλες εμβληματικές περιπτώσεις αταξίας και ανομίας στην οργάνωση και προστασία του δομημένου και φυσικού περιβάλλοντος. Στη Μύκονο, λοιπόν, είδαμε μία πλήρη αλλαγή υποδείγματος της κρατικής και πολιτικής λειτουργίας. Τι μας λέει το “εθιμικό δίκαιο”; Ότι σε προεκλογικές περιόδους “παγώνουν” κάθε είδους έλεγχοι. Τι συνέβη στην πράξη; Το ακριβώς αντίθετο. Διαπιστώσαμε μία κραυγαλέα –έως ύποπτη– αδυναμία του τοπικού Δήμου να εφαρμόσει τις ελεγκτικές αρμοδιότητες που έχει για ζητήματα δόμησης και αδειοδότησης και μεταφέραμε με νομοθετική ρύθμιση τις αρμοδιότητες ξανά πίσω στην κεντρική διοίκηση ώστε να μπορούμε να παρέμβουμε άμεσα και αποτελεσματικά. Όπως και έγινε τελικά».
Τέλος, σημείωσε ότι «εκείνοι που θεώρησαν ότι μπορούν να κοροϊδέψουν την Πολιτεία γελάστηκαν και έμειναν κλειστοί εφέτος το καλοκαίρι, στη Μύκονο. Σκοπός μας δεν είναι να επιτεθούμε στην επιχειρηματικότητα, αλλά δεν πρέπει να επιτρέψουμε μία άπληστη και καταστροφική καταπάτηση του δημόσιου χώρου και του φυσικού περιβάλλοντος».
