Ο παίκτης που άλλαξε τον ρουν της σύγχρονης ιστορίας της ομάδας του Πειραιά, είπε το αντίο του στα γήπεδα με συνέντευξη από το παρκέ του ΣΕΦ, εκεί όπου έγραψε μερικές από τις πιο χρυσές σελίδες της καριέρας του.
NEWSROOM - 28/09/21
Ευλογημένος, περήφανος, πολύ γεμάτος και… πλήρης μπασκετικών ημερών δήλωσε ο Βασίλης Σπανούλης κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου που οργάνωσε η ΚΑΕ Ολυμπιακός, παρουσία σύσσωμης της ομάδας, προκειμένου να τιμήσει τον εμβληματικό αρχηγό της, που είπε «αντίο» στα παρκέ μετά από μία σπουδαία, έμπλεης τίτλων, καριέρα.
Ο Σπανούλης αποτελεί αδιαμφισβήτητα τον παίκτη που άλλαξε τον ρου της σύγχρονης ιστορίας του Ολυμπιακού, όταν το 2010 αποφάσισε να μην ανανεώσει το συμβόλαιό του με τον Παναθηναϊκό και να «περάσει τον Ρουβίκωνα» παίρνοντας μεταγραφή στον αιώνιο αντίπαλο.
Ο 39χρονος “Kill Bill”, ο οποίος στα τέλη του περασμένου Ιουνίου ανακοίνωσε την απόφασή του να αποσυρθεί από την ενεργό δράση μέσω μηνύματος σε προσωπικό του λογαριασμό σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης στο οποίο κατέληξε με τη φράση εν είδη επιμύθιου ‘ένα παιδί που ονειρεύτηκε να παίξει μπάσκετ”, έκανε ένα απολογισμό της παρουσίας του στα γήπεδα, χαρακτήρισε τον Ολυμπιακό ως την Ιθάκη του και ευχαρίστησε τους προέδρους των «ερυθρολεύκων», τους προπονητές και τους συμπαίκτες που είχε στην πορεία του:
«Ήταν ένα πολύ μεγάλο ταξίδι στον κόσμο του μπάσκετ. Έμαθα πράγματα σαν άνθρωπος, καλλιέργησα μυαλό και σώμα, έκανα μια πολύ όμορφη οικογένεια, στιγμές που ποτέ δεν φανταζόμουν. Πάντα είχα υψηλούς στόχους, αλλά ποτέ δεν φανταζόμουν ότι θα πετύχαινα όλα αυτά με τις διοικήσεις, τον κόσμο τους συμπαίκτες μου. Προσπάθησα να είμαι ένας σωστός άνθρωπος ο οποίος είχε αρχές. Το πιο σημαντικό που έκαναν ήταν να εμπνεύσω παιδιά και πολύ κόσμο, να είναι μαχητές και να μην τα παρατάνε ποτέ. Αυτή ήταν η φιλοσοφία μου, μαζί με τους συμπαίκτες μου, τους προπονητές μου και όλη την ομάδα.
Σε όλες τις ομάδες μου έδινα το 100%, όμως στον Ολυμπιακό βρήκα την Ιθάκη μου. Αγάπησα και αγαπήθηκα σε υπερβολικό βαθμό. Θέλω να ευχαριστήσω τους προέδρους μέσα από την καρδιά μου. Ήταν πάντα άψοψοι, είμαστε μια οικογένεια. Ευχαριστώ όλους τους προπονητές και τους συμπαίκτες που είχα. Προσπάθησα να έχω σεβασμό απέναντι σε όλους και όταν ξέφευγαν τα πράγματα είχα το θάρρος να παραδεχτώ ένα λάθος μου και να προχωρήσουμε για το καλό της ομάδας.
Είμαι πολύ περήφανος και νιώθω πολύ γεμάτος. Νιώθω ευλογημένος και πολύ όμορφα, πολύ γεμάτος. Πιστεύω πως… το τερμάτισα, δεν είχα κάτι άλλο να κάνω, έδωσα και την ψυχή μου. Ήμουν υγιής, τραυματίστηκα, το πάλεψα και επέστρεψα και τελείωσα όρθιος στο μπάσκετ».
Ο θρύλος της Ευρωλίγκα αφού ξεχώρισε ως κορυφαίες στιγμές την κατάκτηση της Ευρωλίγκα του 2012 και του πρωταθλήματος το 2016 και εξήγησε τον τρόπο που πήρε την απόφαση να γράψει τους τίτλους τέλους στην καριέρα του, τονίζοντας ότι δεν αισθάνεται καμία πικρία:
«Ήταν κάτι που πέρναγε από το μυαλό μου όλη τη σεζόν. Τα τελευταία χρόνια ταλαιπωρήθηκα από δύο σοβαρούς τραυματισμούς που μέχρι τότε δεν είχα, ήμουν πολύ τυχερός και ευχαριστώ το Θεό για αυτό. Στο τέλος βγήκαν όλα μαζί, ήταν σαν να μου έδινε ένα μήνυμα ο Θεός. Ήταν η φυσική εξέλιξη των πραγμάτων και επειδή είμαι ένας άνθρωπος που θέλω να έχω αξιοπρέπεια και θέλω να με θυμούνται στα καλύτερα μου δεν ήθελα να πάρω το ρόλο ενός νέου παιδιού. Δεν έχω μάθει να κλέβω στις προπονήσεις ή να λουφάρω. Από τη στιγμή που δεν μπορούσα να το κάνω, να ηγηθώ της ομάδας όπως θέλω και ξέρω, αυτό ήταν το καλύτερο για μένα και την ομάδα μου.
Δεν μου έχει μείνει κανένα κενό, μακάρι ένας αθλητής να νιώσει τη μισή αγάπη από αυτή που έχω νιώσει. Δεν το λέω με αλαζονεία, είμαι πολύ γεμάτος. Δυστυχώς έγινε όπως έγινε, έτσι είναι να γίνει, αλλά δεν θα μείνω στον ένα χρόνο. Παίζουμε τόσα χρόνια σε γεμάτα γήπεδα, ένιωσα την υπερβολική αγάπη του κόσμου, ακόμα και στο σπίτι μου, κάτι που ήταν σοκαριστικό για μένα».
Οι διοικητικοί ηγέτες του Ολυμπιακού έσταξαν μέλι για μία ακόμα φορά για τον εμβληματικό αρχηγό της ομάδας και προανήγγειλαν την απόσυρση της φανέλας του σε φιλικό παιχνίδι προς τιμήν του τον Σεπτέμβριο του 2022.
Ο Γιώργος Αγγελόπουλος μίλησε για μοναδικές στιγμές και εξέφρασε τον θαυμασμό του:
«Τα επιτεύγματα που πετύχαμε είναι μοναδικά και ζήσαμε μοναδικές, ανεπανάληπτες στιγμές. Αν πάτε στα αποδυτήρια θα καταλάβετε για τι μιλάμε. Εννοείται ότι όλα αυτά ο Βασίλης τα πέτυχε με τη βοήθεια όλου του οργανισμού του Ολυμπιακού, ο οποίος ήταν δομημένος γύρω του, νομίζω ότι το πως πλαισίωσε η ομάδα τον Βασίλη είναι μοναδική. Τον θαυμάζουμε για τις αξίες του, όχι μόνο για τα επιτεύγματά του»
Ο έτερος ιδιοκτήτης της ομάδας, Παναγιώτης Αγγελόπουλος, μίλησε για το χτίσιμο μίας από τις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές ομάδες, εκφράζοντας παράλληλα και μια πικρία:
«Νιώθω ότι είμαστε πάρα πολύ τυχεροί που ζήσαμε τη 10ετία Σπανούλη. Γύρω του χτίστηκε μια ομάδα με πνεύμα άρνησης στην ήττα, χωρίς το μεγαλύτερο μπάτζετ, πάντα σε συνεργασία με καλούς συμπαίκτες και κορυφαίους προπονητές χτίστηκε αυτό που ξέρετε όλοι, με τις back to back Ευρωλίγκες, με τους τελικούς, με τα πρωταθλήματα στην Ελλάδα που δεν μπορώ να μην πω ότι είναι λιγότερα από αυτά που αξίζαμε».
Ο «βασιλιάς της Ευρωλίγκα», όπως τον είχε χαρακτηρίσει η επίσημη ιστοσελίδα του θεσμού, καθώς και το σύνολο του εγχώριου και διεθνούς Τύπου όταν ξεπέρασε τον Ισπανό Χουάν Κάρλο Ναβάρο και έγινε ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία της διοργάνωσης, έγραψε με χρυσά γράμματα το όνομά του στο πάνθεον του ελληνικού και ευρωπαϊκού μπάσκετ κατακτώντας αμέτρητες κορυφές.
Ο παίκτης που άλλαξε τον ρου της σύγχρονης ιστορίας του Ολυμπιακού, όταν το 2010 αποφάσισε να μην ανανεώσει το συμβόλαιό του με τον Παναθηναϊκό και να «περάσει τον Ρουβίκωνα» παίρνοντας μεταγραφή στον αιώνιο αντίπαλο, φιγουράρει επίσης και στην κορυφή του πίνακα των ασίστ της κορυφαίας ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης και στη δεύτερη θέση στην κατηγορία με τα περισσότερα εύστοχα τρίποντα.
Στις δέκα πέντε σεζόν που αγωνίστηκε στα παρκέ της Ευρωλίγκα, πραγματοποίησε το ντεπούτο του σε ηλικία 23 ετών τη σεζόν 2005-06, έχει κατακτήσει τρεις φορές το βαρύτιμο τρόπαιο, το 2009 στο Βερολίνο ως παίκτης του Παναθηναϊκού, το 2012 και το 2013 στην Κωνσταντινούπολη και στο Λονδίνο αντίστοιχα, ως αρχηγός του Ολυμπιακού. Έχει αναδειχθεί τρεις φορές πολυτιμότερος παίκτης του φάιναλ φορ , τη σεζόν 2012-13 κατέκτησε τη διάκριση του κορυφαίου παίκτη της κανονικής περιόδου, ενώ τρεις φορές έχει συμπεριληφθεί στην καλύτερη πεντάδα και άλλες πέντε στη δεύτερη πεντάδα της διοργάνωσης.
Το πλούσιο παλμαρέ των διακρίσεών του συμπληρώνουν ακόμα επτά πρωταθλήματα και τέσσερα κύπελλα Ελλάδας, με τις φανέλες του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού, ενώ το 2013 κατέκτησε το Intercontinental Cup με τους «ερυθρολεύκους».
Με την εθνική ομάδα έχει να επιδείξει ένα χρυσό μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ του Βελιγραδίου το 2005, ένα ασημένιο στο
Παγκόσμιο πρωτάθλημα της επόμενης χρονιάς στη Σαϊτάμα της Ιαπωνίας και ένα χάλκινο στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα που διεξήχθη στην Πολωνία το 2009.
Τη σεζόν 2006-07 πέρασε στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού για να αγωνιστεί στο «μαγικό κόσμο» του ΝΒΑ με τους Χιούστον Ρόκετς και μετά από μία σεζόν οι «ρουκέτες» τον αντάλλαξαν στους Σαν Αντόνιο Σπερς, τη φανέλα των οποίων δεν φόρεσε ποτέ, καθώς τον Αύγουστο του 2007 έμεινε ελεύθερος και επέστρεψε στην Ελλάδα για λογαριασμό του Παναθηναϊκού
