Του Σάββα Παυλίδη
Για πολλούς αθλητές, ειδικά κατά το ξεκίνημα τους, η κατάκτηση τίτλων -ατομικών και ομαδικών- είναι ένας μεγάλος στόχος. Ποιος, ξεκινώντας στο κορυφαία επίπεδο από μικρή ηλικία, δεν έχει σκεφτεί τον εαυτό του στη κορυφή; Ειδικότερα, για κάθε καλαθοσφαιριστή που ξεκινά το ταξίδι του στο ΝΒΑ, η κατάκτηση ενός ''δαχτυλιδιού'' είναι ένας μεγάλος στόχος.
Το βαρύτιμο τρόπαιο της άλλης πλευράς του Ατλαντικού, το έχουν κατακτήσει πολλοί. Αυτό που αποκτά όμως σημασία, και δίνει στον ''ιδρώτα'' σου μεγαλύτερη αξία, είναι το πως κατακτάς ένα τρόπαιο. Το τι θυσίες έχεις κάνει, το από που ξεκίνησες, αλλά και το πως διαχειρίστηκες τις αποτυχίες σου.
Πριν μιλήσουμε για τον υπερ-αθλητή Γιάννη Αντεντοκούνμπο, μπορούμε για λίγο να αναφερθούμε τον Τζέιμς Χάρτνεν, έναν εκ των κορυφαίων παιχτών των τελευταίων ετών στο ΝΒΑ, αλλά και εκ των δημοφιλέστερων.
Βαδίζει στα 31 του, και το όνειρο του τίτλου συνεχίζει να μένει ανεκπλήρωτο. Είτε στην Οκλαχόμα, είτε στο Χιούστον, ουδέποτε πέτυχε το στόχο του. Φέτος, στο Μπρούκλιν, πολλοί θεώρησαν πως ήρθε η ώρα να γίνει επιτέλους Πρωταθλητής. Άλλωστε -μεταξύ άλλων- αυτός ήταν και ο λόγος που μετακόμισε από τους Ρόκετς, στους Νετς, μαζί με μία μερίδα σπουδαίων συμπαιχτών.
Μετά την ολοκλήρωση των περσινών πλέι οφ, όπου οι Μπακς σταμάτησαν στο εμπόδιο των Χιτ, πολλοί ήταν εκείνοι που ''κραύγαζαν'' πως ο Γιάννης, για να δει τίτλο, θα έπρεπε να αποχαιρετούσε το αγαπημένο του Μιλγουόκι. Να άφηνε τη πόλη που τον φιλοξενεί από το 2013, και να έλεγε ''αντίο'' από την ομάδα που τον εμπιστεύτηκε. Να αλλάξει χρώμα φανέλας, συμπαίχτες και προπονητή, να προδώσει την αγάπη και την εμπιστοσύνη των οπαδών της ομάδας που τον γιγάντωσε, με στόχο να γίνει Πρωταθλητής.
Πολλοί στη θέση του θα έκαναν ακριβώς αυτό. Να πάνε σε μία ομάδα γεμάτη stars, και αργά ή γρήγορα να φορέσουν το ''δαχτυλίδι''. Πολλοί θα έκαναν ότι και ο Χάρντεν, θα ''χρέωναν'' την αποτυχία του παρελθόντος στις ομάδες που έπαιζαν πριν, και όχι στους ίδιους.
Δεν ήταν όμως αυτός ο στόχος του Γιάννη. Δεν ήθελε απλά ένα Πρωτάθλημα. Ήθελα αυτό τον τίτλο, μέσα στο Fiserv Forum, ώστε να το χαρίσει απλόχερα σε αυτούς τους ανθρώπους αυτής της πόλης που τον λάτρεψαν και τον έκαναν να αισθανθεί ήρωα.
Ήθελε αυτό το τρόπαιο με το δικό του τρόπο, με εκείνον υπερ-πρωταγωνιστή, και στήριγμα αυτούς τους συμπαίχτες, τους οποίους πολλοί έχουν βγάλει ''σκάρτους'', ποτέ όμως εκείνος.
Χθες, στην έδρα των Μπακς λοιπόν, ο Γιάννης έγραψε την πιο ''μαγική'' αθλητική ιστορία της 20ετίας. Πήρε ένα πρωτάθλημα NBA, από τα... παλιά, όπως εκείνα μερικών ετών πριν που δε βασίζονταν σε glamorous stars, αλλά σε παίχτες ''καμικάζι''. Κατέκτησε το όνειρο του με το δικό του τρόπο, έτσι όπως εκείνος είχε ονειρευτεί, και απέδειξε σε όλους μας, πως με τη σκληρή δουλειά, κανένα όνειρο δεν είναι ακατόρθωτο.
Και είναι ακόμα στην αρχή...
Για όλες τις ΕΙΔΗΣΕΙΣ ακολουθήστε το TomorrowNews.gr στο GOOGLE NEWS
