Γεωργία Τριανταφυλλη | 22/11/20
Στις μέρες μας ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι δυσκολεύονται να βρουν το ταίρι τους. Όταν λέμε το ταίρι τους δεν εννοούμε το περιστασιακο, αυτό που θα προσφέρει την επιφανειακή απόλαυση στην ψυχή και στο σώμα..
Αλλά το λεγόμενο “άλλο μισό”! Άραγε υπάρχει; Χιλιάδες άνδρες και γυναίκες έχουν αυτή την απορία. Αναλώνονται σε σχέσεις εφημερες, ζουν μέρες χωρίς ουσία, καταλήγοντας στο ίδιο αιώνιο ερώτημα ”Υπάρχει το άλλο μισο”; Αυτό που θα συμπληρώσει κ θα ενώσει την καρδιά που διψά για έρωτα και αληθινή αγάπη; Αλήθεια τι γίνεται όταν θεωρητικά κάποιος έχει βρει αυτό που αναζητούσε;
Την αληθινή αγάπη αλλά χωρίς το πάθος ; Αυτό δηλαδή που αποκαλείται συμβιβασμός; Τι γίνεται λοιπόν όταν όλα κυλούν ήρεμα και ξαφνικά έρθει εκεί που δεν το περιμένει κανείς ο αληθινός έρωτας; Εκεί που ψάχνοντας μια ζωή για την αληθινή αγάπη και που θεωρητικά την είχε βρει συναντήσει αναπάντεχα στον δρόμο του εκείνο που θα ταράξει όλο του το είναι; Εκεί συναντάται το ερώτημα που ταλανιζει χιλιάδες απανταχού ερωτοχτυπημένους και μπερδεμένους.Γιατί; Γιατί η μοίρα επιφυλάσσει πολλές εκπλήξεις και η ζωή έχει γλυκιά και συνάμα πικρή γεύση.. Έτσι κυλάει η ζωή των ανθρώπων στο πέρασμα των αιώνων! Αναρωτιέμαι αν όμως με το πέρασμα του χρόνου οι εναλλαγές στις συνήθειες των ανθρώπων σε ποιο ποσοστό έχουν επηρεάσει τις σχέσεις μεταξυ τους. Για παράδειγμα πριν 60 χρόνια μια γυναίκα δεχόταν για άντρα της αυτον που της προόριζε η οικογένεια της.
Πολλές φορές θα τον γνώριζε απευθείας στην εκκλησία την ωρα που θα τον παντρευοταν. Δεν είχε καμία επιλογή, καμία πιθανοτητα να εκφράσει την επιθυμία της. Φυσικά σήμερα η γυναίκα έχει την επιλογή όχι απλά να γνωρίσει αλλά να επιλέξει τον εκάστοτε σύντροφο της δίχως να δίνει λογαριασμό για τις επιλογές της σε κανέναν. Άραγε θα πει κανείς, εφόσον και στα δύο φύλα υπάρχει πλέον αυτή η δυνατότητα επιλογής συντρόφου σύμφωνα με τα πραγματικά θέλω γιατί να υπάρχει τόση μεγάλη δυσκολία στις ανθρώπινες σχέσεις; Κάποτε τα ζευγάρια έμεναν μαζί μέχρι το τέλος της ζωής τους γιατί έτσι λειτουργούσε το σύνολο ενώ στην αντίπερα όχθη φθάνοντας στο σήμερα το ένα διαζύγιο διαδέχεται το επόμενο. Ίσως τελικά σε καμία περίπτωση να μη βρεθεί η λύση του προβλήματος που απασχολεί τα ζευγάρια. Γιατί δεν είναι εύκολο να βρει κάποιος την αγάπη που θα τον σημαδέψει και θα καταφέρει να μείνει ερωτευμένος μέχρι το τέλος.
Οπότε καταλήγουμε στο εξής συμπέρασμα οι ανθρώπινες σχέσεις ειναι δύσκολο να ερμηνευθούν! Τυχεροί είναι αυτοί που έζησαν τον αληθινό τον μεγάλο έρωτα που συνεπήρε όλο τους το είναι! Εδώ φυσικά δεν χωράει αμφιβολία ότι ελάχιστοι είναι αυτοί που τον έζησαν, και φυσικά πάντα διαρκεί ένα μικρό χρονικό διάστημα.. Οι έρωτες που σε ξεμυαλίζουν έρχονται σαν τους τυφώνες σε σαρώνουν στο πέρασμα τους και σε αφήνουν στο τέλος με ένα γλυκό χαμόγελο νοσταλγίας.. Ευλογημένοι είναι αυτοί που έζησαν κάτι τόσο μοναδικό. Ούτως ή άλλως ο καθένας μας στη ζωή, παίρνει κάτι από τον έρωτα.. Ή έναν τυφώνα.. Ή μία αγάπη.. Ή έναν συμβιβασμο..
