Η τρέχουσα κατάσταση με την πανδημία έχει πυροδοτήσει την ανησυχία, το φόβο, την αρνητικότητα και το άγχος, με αποτέλεσμα να βρισκόμαστε στο έλεος των αρνητικών μας σκέψεων και συναισθημάτων. Και αυτά είναι που καθορίζουν την ψυχική και συναισθηματική μας κατάσταση και, κατ’ επέκταση, την εμπειρία μας της καθημερινότητας. 

Βιολέττα Ψωφάκη | 02/04/20

Η ποιότητα της ζωής μας δεν καθορίζεται τόσο από τις εξωτερικές συνθήκες, όσο από την ποιότητα των σκέψεων και των συναισθημάτων μας. Γι’ αυτό είναι σημαντικό να μπορούμε να τα διαχειριζόμαστε σωστά, ιδιαίτερα σε δύσκολες συνθήκες όπως αυτή που βιώνουμε τώρα. Κάθε διαχείριση, στην πραγματικότητα, είναι διαχείριση ενέργειας. Γιατί;

Επειδή σύμφωνα με τη Φυσική, η ζωή όπως την γνωρίζουμε αποτελείται από ενέργεια και ύλη. Η ύλη όμως είναι κι αυτή ενέργεια, αλλά χαμηλότερης συχνότητας και δόνησης, με αποτέλεσμα να είναι πολύ «πυκνή». Η ύλη και η ενέργεια είναι οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος σύμφωνα με την εξίσωση E=mc².

Αυτό σημαίνει ότι και ο φόβος, για παράδειγμα, είναι κι αυτός ενέργεια. Η φύση της ενέργειας είναι να ρέει και όχι να μένει στάσιμη. Η ενέργεια μετακινείται και απομακρύνεται, αν δεν την μπλοκάρουμε εμείς οι ίδιοι με την προσκόλλησή μας σε κάποια σκέψη.  

Κάθε σκέψη και κάθε συναίσθημα επιδρούν στο σώμα μας προκαλώντας βιοχημικές αλλαγές στον οργανισμό μας. Η ποιότητα των σκέψεών μας δημιουργεί αντίστοιχα συναισθήματα, τα οποία καθορίζουν τις οδηγίες που στέλνει η καρδιά στον εγκέφαλό μας. Κάθε στιγμή υπάρχει ένας συνεχής εσωτερικός διάλογος, μεταξύ καρδιάς και εγκεφάλου, που καθορίζει τις χημικές ουσίες που θ’ απελευθερωθούν στο σώμα μας.

Τα βιοχημικά που εκκρίνονται μέσα μας είναι σαν κύμα που ξεχύνεται στο σώμα μας και  ολόκληρη η διαδικασία διαρκεί 60-90 δευτερόλεπτα. Μπορούμε να διαχειριστούμε 90 δευτερόλεπτα, έτσι δεν είναι; 

Έχετε προσέξει ότι τα συναισθήματα δεν είναι άμεσες αντιδράσεις σ’ ένα ερέθισμα; Έχετε παρατηρήσει ότι αυτό που δίνει σε ένα οποιοδήποτε ερέθισμα συναισθηματικό τόνο είναι η σημασία και η ερμηνεία που του δίνουμε; Έχετε συνειδητοποιήσει ότι τα συναισθήματα είναι προσωρινά και η σκέψη τα επαναφέρει;

Συνήθως ταυτίζουμε τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας με αυτό που είμαστε, στο μυαλό μας τα εξισώνουμε με την ίδια μας την ύπαρξη. Όταν όμως είμαστε συνειδητοί, αρχίζουμε να αντιλαμβανόμαστε ότι δεν είναι κάτι που «είμαστε», αλλά κάτι που σκεφτόμαστε ή νιώθουμε. Η ύπαρξή μας είναι σαν τον ουρανό, οι σκέψεις και τα συναισθήματα είναι σαν τα σύννεφα. Τα σύννεφα δεν είναι ο ουρανός. Είναι φαινόμενα στον ουρανό που έρχονται και φεύγουν… 

Δεν μπορούμε να ελέγξουμε τη ζωή, μπορούμε όμως να ελέγξουμε την εσωτερική μας κατάσταση, τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας. Το τι συμβαίνει μπορεί να είναι εκτός του ελέγχου μας, η αντίδρασή μας όμως είναι δική μας υπόθεση. 

Αυτό που χρειάζεται να κάνουμε είναι να διατηρούμε την εσωτερική μας μπαταρία φορτισμένη, να διατηρούμε την ενέργειά μας σε υψηλά επίπεδα. Πώς; Εστιάζοντας σε σκέψεις και συναισθήματα υψηλής συχνότητας και δόνησης, όπως η ευγνωμοσύνη, η εκτίμηση, η αποδοχή, η εμπιστοσύνη, η αγάπη…

Σε παγκόσμιες κρίσεις όπως αυτή, μας δίνεται η ευκαιρία να αναλάβουμε την ευθύνη μας και να επιλέξουμε με ποιον τρόπο θα διαχειριστούμε την κατάσταση, από ποιο επίπεδο συνειδητότητας θα δράσουμε. Είναι επιλογή μας το αν θα υποκύψουμε στο φόβο και στον πανικό ή αν θα αποδεχτούμε την πραγματικότητα αυτού που συμβαίνει ήρεμα, κάνοντας το καλύτερο που μπορούμε. 

Τίποτα δεν κρατά για πάντα. Κι αυτό θα περάσει. Κι αφού περάσει, τι θα έχουμε μάθει; Ποιοι θα έχουμε γίνει;