Ξενοφών Καραγεωργίου
''Στήν Ιστορία, πού διδαχθήκαμε στά σχολικά μας χρόνια, περίοπτη θέση -καί δικαιολογημένα- είχε η συνεχής αναφορά στήν Κωνσταντινούπολη καί τήν Αυτοκρατορία τής Νέας Ρώμης.
Σιγά-σιγά μάς εμφυτεύθηκε -εκτός από ανείπωτος θαυμασμός- καί μιά Αγάπη γιά ό,τι αναφερόμενο σέ αυτήν, γιά ό,τι προερχόμενο από αυτήν.
Έτσι δημιουργήθηκε μία ισχυρή καί ερωτική επιθυμία νά τήν γνωρίσουμε από κοντά, εμείς οι εξ αποστάσεως Ρωμηοί.
Πρίν από χρόνια πρωτοπήγα στήν Πόλη καί έκτοτε ξαναπήγα καί ξαναπήγα, περισσότερες από 25 φορές έως τώρα!
Πρωτοεπισκέπτεσαι τήν Αγια-Σοφιά, τόν Ιππόδρομο, τά Τείχη, τό Υδραγωγείο, τά Κάστρα τής Ρωμυλίας καί απέναντι τής Ανατολίας!!!
Αλλά καί τό Πατριαρχείο, τά αμέτρητα Αγιάσματα, τά Κοιμητήρια τού Γένους!!! Τήν Μονή τής Χώρας καί τό Μπαλουκλί μέ τά μισοτηγανισμένα ψάρια!
Τήν Μεγάλη τού Γένους Σχολή καί τό Ζωγράφειο, εκαπιδευτικά ιδρύματα τής Ρωμηοσύνης!
Τά Πριγκηπόννησα, τήν Θεολογική Σχολή τής Χάλκης, αυθαίρετα κλειστή εδώ καί 50 χρόνια...
Τά πανέμορφα χωριά τού Βοσπόρου, όλα Ρωμέϊκα μέχρι πρίν λίγες δεκαετίες!
Τόν Κεράτιο, μέ τίς δυό του γέφυρες πού τόν συνδέουν μέ τόν Γαλατά!
Τόσες καί τόσες Ρωμαίϊκες Εκκλησίες πού οι κατακτητές μετέτρεψαν σέ τεμένη...
Κοντά σέ αυτά καί τά 2 παλάτια τών κατακτητών, κατοικίες τών Σουλτάνων!
Τά καραβάκια πού συνεχώς κάνουν εκδρομές καί οι επιβάτες καμαρώνουν από αυτά τίς ομορφιές τών δύο ακτών τού Βοσπόρου!
Νομίζεις πώς τά έχεις βιώσει από τό παρελθόν όλα αυτά...
Γι’ αυτό κάποτε ένας ευλαβής Προσκυνητής της έγραψε: ‘’στήν Πόλη επιστρέφεις, δέν τήν επισκέπτεσαι’’!
Αποκτάς καί νέες εμπειρίες, εκτός από τήν ανάκτηση τών αναμνήσεων, άλλοτε θλιβερές καί άλλοτε χαρούμενες!
Είσαι οικείος, είσαι καί ‘’ξένος’’, συναίσθημα χαρμολύπης...
Σίγουρα όμως ενισχύεται η έλξη γιά τήν Πόλη, γίνεται ακατανίκητη, καί η αίσθηση ότι είναι η Πόλη τών Απόντων γίνεται αντιληπτή κάθε δευτερόλεπτο!
Αυτών πού φυσικώ σώματι λείπουν, είτε από φυσικό θάνατο είτε από αναγκαστική επιλογή απομακρύνσεώς τους γιά πολιτικούς λόγους...
Πολλές φορές αισθάνεσαι αυτήν τήν εκκωφαντική σιωπή!
Καταλαβαίνεις τό χρέος, αφού προσκυνήσεις μέ σεβασμό καί συγκίνηση, νά κρατήσεις άσβεστη τήν μνήμη...
Γι’ αυτό, πόσα ανεπαίσθητα χαμόγελα δέν σού ξέφυγαν, θυμάσαι καί λυπάσαι αλλά καί χαίρεσαι!
Ευλογημένος ως Ρωμηός, αλλά καί επιφορτισμένος μέ ηθικό χρέος απέναντι σέ όσους κράτησαν καί φύλαξαν Θερμοπύλες!
‘’Τήν Πατρίδα ουκ ελλάττω παραδώσω’’.
Μνήμη λοιπόν ανακατεμένη μέ Προσευχή, γιά ζώντες καί κεκοιμημένους!
Πόλεις υπάρχουν πολλές στόν κόσμο, Πόλη υπάρχει μόνον μία!!!
Αυτοί πού αφήνεις πίσω σου, πέρα από τήν Συνείδηση Ελληνικότητος, έχουν καί τήν Πίστη: ‘’Είμαστε λίγοι, αλλά, είμαστε Αμέτρητοι’’!!!
Εσύ δέν πρέπει νά είσαι λίγος... Ποτέ!''
