Ανδρέας Κοντοθανάσης | 13/12/20
''Τα τελευταία χρόνια και ειδικότερα την τελευταία δεκαετία με την οικονομική κρίση και την κατακόρυφη πτώση του βιοτικού επιπέδου της ελληνικής κοινωνίας, οι διακοπές έγιναν ένα άπιαστο όνειρο για πολλές ελληνικές οικογένειες. Ο παραθερισμός ήταν πάντα ένα μέσο για να ξεφεύγουν οι εργαζόμενοι και οι οικογένειές τους από τα προβλήματα της καθημερινότητας, τη ρουτίνα αλλά και τη σωματική και ψυχολογική τους κούραση. Όμως στις μέρες μας, με την πολλή μεγάλη πτώση των μισθών όλων μας, οι ολιγοήμερες διακοπές έχουν γίνει ένα άπιαστο όνειρο.
Οι μέρες και τα χρήματα που προορίζονταν να ξοδευτουν σε κάποιο χωριό,νησί ή ένα μακρινό προορισμό από τα ασφυκτικά αστικά κέντρα, που κατοικούμε οι περισσότεροι, έχουν μετατραπεί σε κάποια επείγοντα ψώνια, λίγο αναγκαίο ύπνο και πληρωμή τρεχόντων και παλαιότερων οφειλών. Σε συνδυασμό όλων των παραπάνω, οι γονείς έχουν να αντιμετωπίσουν και τις φυσιολογικές αντιδράσεις των παιδιών τους που απορούν εύλογα, γιατί αντί να βρίσκονται σε μία παραλία να παίζουν αμέριμνα και να απολαμβάνουν την ηρεμία και τη φύση της εξοχής, περνούν τις καλοκαιρινές τους διακοπές κλεισμένα στο σπίτι. Όλες αυτές οι οικογένειες χάνουν αυτή την αναγκαία διακοπή απο την καθημερινότητα που βοηθάει << για να βγει ο χειμώνας>>.
Νομίζω ότι θα πρέπει να υπάρξει μία ουσιαστική μέριμνα της πολιτείας για τα << μπάνια του λαού>>,γιατί οι μέχρι τώρα παροχές της δεν κάλυπταν παρά μόνο ελαχίστων αυτό το δικαίωμα. Θα πρέπει να παρθούν μέτρα για τους πιο χαμηλόμισθους συνταξιούχους,αυτοαπασχολούμενους, μισθωτούς, αγρότες και γενικότερα για τις πιο χαμηλά οικονομικά τάξεις ώστε να έχουν πρόσβαση σε φθηνες ή και όπου είναι αναγκαίο δωρεάν διακοπές, σε συνδυασμό με την αναγκαία μέριμνα για την κάλυψη του κόστους μετακίνησης μέχρι τον προορισμό της αρεσκείας τους. Είναι απαραίτητο για όλους να έχουν μέσω των διακοπών τις απαραίτητες ανάσες και όμορφες στιγμές για να συνεχίσουν τον αγώνα της καθημερινότητας.''
