Μεγάλωσα, σπούδασα κι εργάζομαι στη Θεσσαλονίκη. Κι όμως, μετά από τόσα χρόνια, αυτή η πόλη και οι άνθρωποι της εξακολουθούν να με εκπλήσσουν…

Κάθε φορά που χρειάζεται να βαδίσω μεγάλες ή μικρότερες αποστάσεις στο κέντρο, σχεδόν αυτόματα πιάνω τον εαυτό μου να στέκομαι μπροστά σε αφίσες και παντός είδους καλογυαλισμένες βιτρίνες και μαζί με μένα ¨στέκεται¨ κι ο χρόνος… Εφτά τα λεπτά της καθυστέρησης στη δουλειά! Δεν είναι όμως ούτε οι προσεγμένες θεατρικές παραγωγές ούτε τα παγκοσμίου φήμης εμπορικά brands ούτε τα διακεκριμένα εστιατόρια που προσδίδουν στην πόλη αυτόν τον αέρα της μοναδικότητας. Αυτά τα βρίσκεις πλέον παντού, συμπληρώνει ένας δύσπιστος φίλος. Είναι η ικανότητα της πόλης να αλλάζει και να προχωράει μπροστά.

Είναι το απαράμιλλο ταλέντο της να καλωσορίζει και να ενσωματώνει το καινούριο και το διαφορετικό αποπνέοντας όμως πάντα την αίσθηση του γνώριμου και του αγαπημένου, σαν το παλιό και πολυφορεμένο ρούχο που έχει όμως πάρει πια το σχήμα του κορμιού μας… Είναι τα κάθετα δρομάκια στις κεντρικές αρτηρίες της πόλης που με υψηλή αίσθηση φιλοξενίας δίνουν χρόνο και χώρο σε κάθε λογής πολιτισμικές δραστηριότητες και αποκαλύπτουν εκ νέου τις κλασικές αξίες του πολιτισμού εμπλουτισμένες με σύγχρονες και νεωτερικές προσεγγίσεις.

Είναι τα μικρά café με τα πέντε τραπεζάκια όλα κι όλα που επιμένουν πεισματικά στη φιλοσοφία της ποιότητας και μας προκαλούν να απολαύσουμε τη συντροφιά ενός καλού φίλου ή και να φλερτάρουμε με την ιδέα ενός καινούριου, παρέα με ένα ποτήρι ροζέ κρασί (η wine list είναι μεγαλύτερη κι από τον χώρο που πιάνουν!). Είναι τα καλομαγειρεμένα φρέσκα θαλασσινά που μας πρότεινε η ευγενέστατη ιδιοκτήτρια του εστιατορίου καθώς έβγαινε προς τον εξωτερικό χώρο του μαγαζιού για το ολιγόλεπτο διάλειμμα του καπνιστή, παρόλο που μας επέτρεψε να απολαύσουμε το δικό μας τσιγάρο εντός του καταστήματος.

Το χαμόγελο και η υποδειγματική συμπεριφορά μάς οδήγησαν σε μίμηση και ανθρώπινη επαφή. Είναι οι χώροι και οι τόποι που αναγεννήθηκαν από τις στάχτες τους και μας προσκαλούν στα ίδια πλακόστρωτα σοκάκια σε κάποιο ξέφρενο πανηγύρι χαράς, για να γιορτάσουμε παρέα έναν νέο κύκλο ζωής. Είναι η ικανότητα της πόλης να συναντά τα μικροσύμπαντα μιας παγκοσμιοποιημένης κοινωνίας και να τα εξελίσσει αρμονικά σε μουσικές και κουλτούρα.