Γιάννης Γκιωνάκης,Κώστας Καζάκος,Γκέλυ Μαυροπούλου,Μάρθα Βούρτση μερικά από τα παιδιά του πατέρα της τέχνης Κάρολου Κούν,που γεννήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 1908.
Δούλεψε ως καθηγητής Αγγλικών στο Κολλέγιο Αθηνών και εκεί με τα παιδιά που αγαπούσε πολύ έκανε ο ίδιος παραστάσεις,με μικρά σκετς που έγραφε ο ίδιος. Το 1938 αποφασίζει να συνεργαστεί με τους θιάσους της Μαρίκα & Κατερίνα Κοτοπούλη,όμως το όνειρο του ήταν να δημιουργήσει μια δική του ομάδα από ηθοποιούς που να βλέπουν το θέατρο ως λειτούργημα κι όχι ως επαγγελματική ενασχόληση.
Τα κατάφερε το 1942 μέσα στον πόλεμο και άνοιξε το Θέατρο Τέχνης.Ο πόλεμος όμως και οι δραματικές οικονομικές δυσχέρειες της εποχής δεν βοήθησαν να κρατήσει το όνειρο του για πολύ.Το 1950 το Θέατρο Τέχνης κλείνει και σκηνοθετεί μεγάλα έργα στο Εθνικό Θέατρο Στην Ελλάδα αντιμετώπισε μεγάλη περιφρόνηση από το κοινό και παρότι είχε πολύ μεγάλες προτάσεις από την Ευρώπη αυτός αρνήθηκε.Μόνο μια φορά το 1967 ανέβασε την παράσταση Ρωμαίος και Ιουλιέτα στο Σαιξπηρικό Βασιλικό Θέατρο της Αγγλίας και οι κριτική που εισέπραξε την χαρακτήρισε την παράσταση ως την καλύτερη της τελευταίας δεκαετίας.
Το 1954 κατάφερε να ανοίξει ξανά το Θέατρο τέχνης .Κάτω από τη σοφή και εμπνευσμένη του καθοδήγηση βγήκαν ηθοποιοι,σκηνοθέτες,σκηνογράφοι,συγγραφείς και μουσικοί Το ελληνικό θέατρο είναι γεμάτα από τα πνευματικά του παιδιά,ανάμεσα τους ο Παντελής Ζερβός,Λυκούργος Καλλέργης κ.α αλλά κι ο Μάριος Πλωρίτης,Μάνος Χατζηδάκης που ήταν συνεργάτες και φίλοι του με κοινό όνειρο και στόχο Έδωσε πολλά στο θέατρο ,πρόσφερε πολλά στην Ελλάδα ,δυστυχώς η καρδιά του τον πρόδωσε σε ηλικία 78 ετών λίγο πριν την πρεμιέρα του έργου ''Ο ήχος του όπλου'' της Λούλας Αναγνωστάκη.
Ο Κάρολος Κουν ήταν και είναι ο πατέρας της τέχνης
