H Ασπασία Αρβανιτοπούλου επανέρχεται περιγράφοντας ένα προσωπικό της βίωμα...
Μετά απο χρόνια σκληρής δουλειάς, (καθάριζε σπίτι και ταυτόχρονα μεγάλωνε τα δυο παιδιά της οικογένειας με τέτοιο τρόπο ώστε την λάτρευαν) δραστηριος ανθρωπος, καταλαβαίνετε,. Ηρθε η ώρα να ξεκουραστεί,να χαρεί και αυτη στιγμές .με αρκετά προβλήματα υγείας πλέον και οχι μόνο, το καπό στο οποίο ηταν μέλος, θα έκανε μια εκδρομή στην Ιταλία, της έλεγα να πάει, λάτρευε το καπουτσίνο, ηταν ευκαιρία να το χαρεί απο την πηγή του!
Ένιωθε κουρασμένη αλλα λαχταρούσε κιόλας να πάει παρέα με την αγαπημένη της αληθινά όμως αδελφή της. Το αχτύπητο,δίδυμο, έτσι τις φωνάζαμε κολλητές μια ζωή,πείστηκε τελικά να πάει Ιταλία! Η Βάσω και η Άγγελα, Στο τέλος της εκδρομής γυρνώντας απο Ιταλία στα Ιωάννινα η Βάσω (η μητέρα μου) έπαθε πνευμονική εμβολή. Εγώ Θεσσαλονίκη εκεινη ευτυχώς με την Άγγελα της, την αδελφή της. Είχε μπει εντατική,έτρεξα με αγωνία να τις βρω. Και τωρα δείτε σε τι αναφέρομαι οταν μιλάω για bulling και προσωπικό πολιτισμο !!! Βρήκα τον υπεύθυνο της εντατικής να ρωτήσω πως πάει η υγεία της, Μόλις με είδε πριν προλάβω να ρωτήσω οτιδήποτε μου λέει, ''Τι ήθελε γρια γυναίκα να πάει εκδρομή?δεν καθόταν σπίτι της καλύτερα?''
Η πρώτη του φράση! ! Θύμωσα τόσο πολύ, όμως έκανα υπομονή και τον ρώτησα αυθόρμητα, Είστε παντρεμένος του είπα?έχετε παιδιά? Ναι μου λέει είμαι παντρεμένος και εχω δυο παιδιά. Η μητέρα σας κρατάει τα παιδιά?τον ρωτάω! ''ω!!ναι μου απαντάει γιατι η γυναίκα μου δουλεύει''. Συνεχίζω και τον ρωτάω η μητέρα σας κάνει και δουλειές στο σπίτι?μαγειρεύει Κλπ.?Η κρατάει μόνο τα παιδιά σας? Κάνει τα πάντα, μου λέει με έμφαση. Τον ρωτάω, πόσο χρόνων ειναι η μητέρα σας? 74χρονων,σαν την δική σου μου λέει!!!
Ααααααα,του λέω δηλαδή η γρια όπως την αποκαλέσατε μπορεί κάλλιστα να κανει όλες τις δουλειές σε ένα σπίτι,να μεγαλώνει τα εγγόνια της ταυτόχρονα, Αλλα γρια γυναίκα τι ήθελε και πήγε εκδρομή? Ε????? Του λέω πλάκα μας κανεις? Έτσι???? Χαμήλωσε το κεφάλι του,και μου λέει δίκιο έχεις.
Μετα απο οκτώ βασανιστικές μέρες μπορέσαμε να γυρίσουμε Θεσσαλονίκη, Η μητέρα μου πριν λίγους μήνες έφυγε απο την ζωή, Τι πήρε μαζί της?εκείνο το ταξίδι στην Ιταλία στιγμές μικρές χαράς, Ας αφήσουμε την "τριτη ηλικια "να έχει όμορφες αναμνήσεις. Έχουν δικαίωμα στην καθημερινότητα όπως και όλοι μας. Και να θυμόμαστε οτι προσωπικος πολιτισμος σημαίνει υγιής σεβασμός.
Πιστεύω οτι ετσι τιμάμε πρώτα τον εαυτό μας και την καθημερινότητα μας και συνεχίζουμε αυτο για το οποίο ειμαστε περήφανοι ως χώρα.
