Τα αίτια που οδηγούν στο... άνοιγμα της ψαλίδας
Σάββας Παυλίδης | 26/05/22
Από τον Ιούλιο του 2019, δηλαδή από τότε που η Νέα Δημοκρατία κέρδισε τις βουλευτικές εκλογές, δεν έχει υπάρξει ούτε μία δημοσκόπηση κανενός μέσου που να μην την δείχνει στην πρώτη θέση. Ακόμα και ΜΜΕ φιλικά προσκείμενα στον ΣΥΡΙΖΑ, στην πρόθεση ψήφου εντοπίζουν την ΝΔ στην κορυφή των απαντήσεων.
Πλέον, θεωρητικά βρισκόμαστε πολύ κοντά στις επόμενες κάλπες. Είτε διεξαχθούν στην ώρα τους, δηλαδή τον Μάιο του 2023, είτε πρόωρα, δηλαδή τον Οκτώβριο, η απόσταση που μας χωρίζει από αυτές, είναι μικρή. Θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί επομένως πως βρισκόμαστε εντός μίας άτυπης προεκλογικής περιόδου.
Βάσει όσων προκύπτουν από τα τελευταία γκάλοπ, η διαφορά μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ σταδιακά μεγαλώνει και πάλι. Πράγματι, τους τελευταίους μήνες είχε παρατηρηθεί ένα μικρό ''κλείσιμο'' της ψαλίδας. Αυτό οφειλόταν σε πολύ μεγάλο βαθμό στο κύμα ακρίβειας που πλήττει τη χώρα εδώ και μήνες.
Ναι, η ανατιμήσεις σε ενέργεια και καύσιμα είναι παγκόσμιο φαινόμενο. Όταν όμως ο πολίτης υφίσταται στο δικό του προσωπικό λογαριασμό ένα μεγάλο πλήγμα, πάντα η ευθύνη μεταφέρεται στο κεντρικό κράτος και κατ' επέκταση στην κυβέρνηση. Στο Μαξίμου γνώριζαν καλά πως οι εξελίξεις γύρω από την οικονομία θα επέφεραν σταδιακά πολιτικό κόστος. Το ερωτηματικό ήταν πόσο μεγάλο θα ήταν αυτό το κόστος, και κατά πόσο θα μπορούσε να επιφέρει αλλαγές στο ήδη διαμορφωμένο πολιτικό σκηνικό.
Πάμε λοιπόν να εξετάσουμε τους παράγοντες που μεγαλώνουν το τελευταίο διάστημα την διαφορά μεταξύ πρώτου και δεύτερου κόμματος.
Αρχίζοντας αντιστρόφως, το ''φάρμακο'' σε μία ασθένεια είναι αυτό που σε μεγάλο βαθμό την νικά. Η κυβέρνηση διέκρινε την εστία του προβλήματος, δηλαδή το κύμα ακρίβειας και προσπάθησε να παρέμβει. Αργά μεν, αλλά το έκανε. Ειδικά στην περίπτωση των λογαριασμών ρεύματος. Επομένως κέρδισε αρκετούς πόντους, καθώς απέδειξε πως έχει την διάθεση να παρέμβει και να συνεισφέρει. Άλλωστε τα βοηθήματα, ανεξαρτήτως του μεγέθους τους, χρησιμεύουν για μία κυβέρνηση ώστε να αποδείξει πως έχει... το αυτί της στην κοινωνία, αντιλαμβανόμενη την ύπαρξη προβλημάτων.
Δευτερευόντως, καθοριστικό ρόλο για την διεύρυνση της διαφοράς διαδραμάτισε το ταξίδι του Κυριάκου Μητσοτάκη στις ΗΠΑ αλλά και η επόμενη ημέρα αυτού. Αυταπόδεικτα, η Ελλάδα είχε μία άκρως θετική εκπροσώπηση. Είτε επικοινωνιακά μέσω της ιστορικής ομιλίας του πρωθυπουργού στο Κογκρέσο, είτε ουσιαστικά μέσω του εκνευρισμού που προκάλεσε στον Ταγίπ Ερντογάν. Ο Τούρκος πρόεδρος, ξεσπώντας κατά του Κυριάκου Μητσοτάκη, απέδειξε πως τα όσα συζήτησε επί αμερικανικού εδάφους ο πρωθυπουργός, ταυτίζονται πλήρως με τα ελληνικά συμφέροντα και προκαλούν θυμό και οργή στην Άγκυρα. Αξιοσημείωτο είναι μάλιστα πως και ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ εμμέσως πλην σαφώς αποδέχεται πως το ταξίδι του Κυριάκου Μητσοτάκη στις ΗΠΑ ήταν επιτυχημένο.
Τέλος, ορισμένες πολιτικές εξελίξεις στο εσωτερικό της χώρας, ενίσχυσαν και αποδυνάμωσαν αντιστοίχως τα δύο μεγάλα κόμματα. Κακά τα ψέματα, το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ έφθειρε αρκετά την εικόνα του στο εκλογικό κοινό. Απέδειξε πως αποτελεί κόμμα με μεγάλα εσωτερικά προβλήματα και πως χαρακτηρίζεται από την έλλειψη οργάνωσης και ομοιογένειας. Με λίγα λόγια βγήκε προς τα έξω η εικόνα ενός κόμματος που ακόμα δεν είναι έτοιμο να κυβερνήσει, ειδικά σε μία περίοδο τόσο κρίσιμη. Αντιθέτως, στο αντίστοιχο συνέδριο της ΝΔ προέκυψε η παρουσία ενός κόμματος με πιο στέρεες βάσεις και πιο ξεκάθαρη πολιτική κατεύθυνση. Διακρίθηκε εν ολίγοις μία σοβαρότητα και μία ετοιμότητα.
Συμπερασματικά, έως και τις επικείμενες κάλπες ο δρόμος είναι μακρύς. Μας περιμένει ένα καλοκαίρι πολλαπλών προκλήσεων, και οπωσδήποτε ένα φθινόπωρο πολλών ερωτηματικών. Αυτό σημαίνει πως όλα μπορούν να μεταβληθούν. Παρ' όλα αυτά, μιλώντας για το παρόν, η απόσταση που χωρίζει την Νέα Δημοκρατία από τον ΣΥΡΙΖΑ είναι πιο πιθανό να ανοίξει κι άλλο, παρά να μικρύνει. Ειδικά αν και εφόσον τα δύο κόμματα συνεχίσουν στην στρατηγική που ακολουθούν έως τώρα.