Πόσο εφικτή είναι η μετατροπή του ΠΑΣΟΚ ξανά σε κόμμα εξουσίας;
Κείμενο: Σάββας Παυλίδης
Οι διπλές κάλπες που στήθηκαν για το ΚΙΝΑΛ τις δύο Κυριακές που πέρασαν, δεν είχαν ως στόχο την εκλογή ενός νέου αρχηγού. Σκοπός ήταν να βρεθεί το πρόσωπο εκείνο που θα έπαιρνε το πάλαι ποτέ ισχυρό ΠΑΣΟΚ και σταδιακά θα το έκανε μεγάλο.
Σε αυτή τη προσπάθεια, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αφήσει ένα γήπεδο... άδειο. Απευθύνεται πλέον κατ' αποκλειστικότητα σε ψηφοφόρους της εσωστρεφούς αριστεράς, αρνείται να κάνει αντιπολίτευση εποικοδομητική και θυμίζει περισσότερο κόμμα αντίδρασης και λιγότερο κόμμα κεντρώων ιδεών.
Η μαζική προσέλευση ψηφοφόρων στις 5 Δεκεμβρίου αλλά και στις 12 του ίδιου μήνα, απέδειξε πως οι ψηφοφόροι αυτής της πολιτικής δεξαμενής νοιώθουν... διχως σπίτι. Δεν έχουν εδώ και καιρό έναν πολιτικό χώρο έκφρασης. Και αναζητούν φρέσκο ''αίμα''.
Το εντυπωσιακό 68% που έλαβε ο Νίκος Ανδρουλάκης, με αντιπάλους πολύ πιο... μπαρουτοκαπνισμένους από τον ίδιο, απέδειξε πως μερίδα της κοινωνίας, όχι απλώς τον προτιμά, αλλά τον έχει ανάγκη.
Και ενδεχομένως και το ίδιο το πολιτικό σύστημα να τον χρειάζεται, μιας και τα τελευταία 2,5 χρόνια ο Κυριάκος Μητσοτάκης εμφανίζεται να μην κατέχει αντίπαλο δέος. Ίσως το συμπέρασμα μας να σας φαίνεται πρόχειρο, εντούτοις μία ματιά σε όλες τις δημοσκοπήσεις, όλων των μέσων, ακόμα και αυτών που τοποθετούνται πάνω στο ''άρμα'' του ΣΥΡΙΖΑ, και θα αντιληφθείτε του λόγου το αληθές, μιας και στην ερώτηση για τον καταλληλότερο πρωθυπουργό, ο κ. Μητσοτάκης όχι απλώς τερματίζει πρώτος, αλλά στην δεύτερη απάντηση συναντά τον... κανέναν και στην τρίτη τον Αλέξη Τσίπρα.
Μπορεί ο Νίκος Ανδρουλάκης να... προσπεράσει στην στροφή τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ. Όλα δείχνουν πως ναι. Ήδη διαθέτει μία μεγάλη... παράσταση νίκης.
Αρκεί φυσικά να κεφαλαιοποιήσει καταλλήλως το ευνοικό για εκείνον momentum.
