Εκδήλωση διεξήχθη την Παρασκευή 5 Νοεμβρίου στην Γερμανική Σχολή στο Μαρούσι, προ τιμή του Ρενάτο Μόρντο, υπό την αιγίδα της γερμανικής πρεσβείας και παρουσία του πρέσβη, Dr Ernst Reichel (στην παρακάτω φωτογραφια)
Παρόντες στην εκδήλωση ήταν ο Πρόεδρος του DHW, Φαίδων Κοτσαμπόπουλος και ο Περιφερειακός Πρόεδρος του Γερμανοελληνικού Επιχειρηματικού Συνδέσμου και συντονιστής του γραφείου Αθηνών, Παύλος Τελίδης
Η απίστευτη ζωή του Ρενάτο Μόρντο
Ειδικό αφιέρωμα για την σπουδαία προσωπικότητα του πραγματοποίησε η ''Καθημερινή''.
Τη Δευτέρα του Πάσχα του 1939, ο εβραϊκής καταγωγής σκηνοθέτης του θεάτρου και της όπερας Ρενάτο Μόρντο φτάνει στην Αθήνα και διορίζεται πρώτος σκηνοθέτης τής υπό ίδρυση τότε Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Στην εναρκτήρια πρεμιέρα της ανεβάζει τη «Νυχτερίδα» του Γιόχαν Στράους. Eτσι συστήνεται καλλιτεχνικά στην Ελλάδα ο Ρενάτο Μόρντο, η μυθιστορηματική ζωή του οποίου παρουσιάζεται σε έκθεση στη Γερμανική Σχολή Αθηνών. Ο Ρενάτο Μόρντο γεννιέται στη Βιέννη το 1894 από γονείς εβραϊκής καταγωγής – ο πατέρας του Ροντόλφο ήταν Eλληνας έμπορος με καταγωγή από την Κέρκυρα και η μητέρα του Ρεγκίνα Γκρόσμαν ήταν από την Αυστρία. Σπουδάζει υποκριτική και σκηνοθεσία στην Ακαδημία Μουσικής και Παραστατικών Τεχνών της Βιέννης. Μετά τις σπουδές του, εργάζεται ως ηθοποιός και σκηνοθέτης.
Παρά τις επιτυχίες τις οποίες σημειώνει, η δράση του επισκιάζεται στη Δημοκρατία της Βαϊμάρης επανειλημμένως από επιθέσεις αντισημιτικού χαρακτήρα. Εξαιτίας της διαφαινόμενης ανάληψης εξουσίας από τους εθνικοσοσιαλιστές, ο Μόρντο εγκαταλείπει τη χώρα το φθινόπωρο του 1932 και τον Οκτώβριο του 1932 τοποθετείται στο Νέο Γερμανικό Θέατρο της Πράγας ως διευθυντής της όπερας. Ωστόσο, η γερμανική εισβολή στη Σουδητία τον Οκτώβριο του 1938 αναγκάζουν ξανά την οικογένεια Μόρντο να διαφύγει, τώρα στην Ελλάδα. Στη χώρα μας διορίζεται το 1939 στην Εθνική Λυρική Σκηνή εγγράφοντας επιτυχίες. Κατά τη γερμανική κατοχή στην Ελλάδα, οι προσπάθειες που καταβάλλονται από ελληνικές παράνομες οργανώσεις, τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Δαμασκηνό, καθώς και από κάποιο άτομο μέσα από την πρεσβεία της Γερμανίας στην Αθήνα, για να φυγαδευτεί αποδεικνύονται άκαρπες. Στις αρχές του καλοκαιριού του 1944 συλλαμβάνεται και φυλακίζεται στο διαβόητο στρατόπεδο συγκέντρωσης, στο Χαϊδάρι. Αμέσως μετά την απελευθέρωσή του, τον Σεπτέμβριο του 1944, ο Μόρντο γράφει ένα θεατρικό έργο βασισμένο στις προσωπικές του εμπειρίες, το οποίο φέρει ως τίτλο το όνομα του στρατοπέδου. Το έργο αναπαριστά την καθημερινότητα στο στρατόπεδο, γεμάτη βάσανα, υποβάθμιση και ταπείνωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, αλλά και από αισθήματα αλληλεγγύης μεταξύ των βασανισμένων κρατουμένων.
