Οι εκλογές της 7ης Ιουλίου αποτέλεσαν την αφορμή που έψαχνε εδώ και αρκετό καιρό ο Αλέξης Τσίπρας να μεταμορφώσει τον ΣΥΡΙΖΑ σε κάτι καινούργιο.
Από το 2012, που ο ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησε να αποτελεί στη συνείδηση των περισσοτέρων κόμμα εξουσίας, ο Αλέξης Τσίπρας είχε στο πίσω μέρος του μυαλό του να διαμορφώσει ένα νέο σκηνικό για το κόμμα του.
Τα 2,5 χρόνια στην αξιωματική αντιπολίτευση, και τα 4,5 χρόνια στη κυβέρνηση, ωρίμασαν τις καταστάσεις εκείνες που πλέον οδηγούν τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης να ‘’ενηλικιώσει’’ το κόμμα του, στοχεύοντας σε ορισμένες πολύ καίριες και σημαντικές αλλαγές:
Από τον Μαρξισμό, στον Σοσιαλισμό:
Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ εντάχθηκε το 2012 στο δίπολο εξουσίας, αποτελούσε καθαρά ένα κόμμα αριστερό και μαρξιστικό. Ένα κόμμα διαμαρτυρίας του 3%. Όπως γράψαμε και πιο πάνω, η ‘’φθορά’’ του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία του δίδαξε ορισμένα πράγματα. Σε πρωταρχικό βαθμό λοιπόν, ο Αλέξης Τσίπρας γνωρίζει καλά πως τα στενά πολιτικά όρια δεν ευνοούν μεγάλες και νέες εισροές ψηφοφόρων. Όσο πιο ψηλά τείχη ιδεολογικού χαρακτήρα χτίζει ένα κόμμα, τόσο πιο δύσκολα θα μπορέσει να εντάξει και να φέρει νέο αίμα. Στόχος λοιπόν του Αλέξη Τσίπρα είναι να διευρύνει το εύρος πολιτικής απευθύνσεως του ΣΥΡΙΖΑ, αποστέλλοντας ‘’προσκλητήριο’’ σε κάθε κεντρώο και σοσιαλιστή ψηφοφόρο. Στην ουσία, ο αρχηγός της αντιπολίτευσης επιδιώκει να μετατρέψει –πολιτικά- τον ΣΥΡΙΖΑ σε μία παράταξη τέτοια που ακουμπά περισσότερους, και όχι λιγότερους. Άλλωστε η στροφή του ΣΥΡΙΖΑ προς το κέντρο και τον ευρωπαϊκό σοσιαλισμό, αποτελούσε μία παρότρυνση που άκουγε ο Αλέξης Τσίπρας αρκετά συχνά από τους Ευρωπαίους εταίρους του, όποτε τους συναντούσε στις Βρυξέλλες.
Η ‘’πράσινη’’ δεξαμενή και τα ‘’πράσινα’’ στελέχη:
Στις 7 Ιουλίου όλα τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, με μία φωνή, διαλαλούσαν κάτι πολύ συγκεκριμένο. Ξεκαθάριζαν την απόλυτη ικανοποίηση τους που ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελούσε το μεγάλο εκπρόσωπο της κεντροαριστεράς στην Ελλάδα, αφήνοντας πολύ πίσω το Κίνημα Αλλαγής. Επόμενος στόχος για τον ΣΥΡΙΖΑ πλέον αποτελεί να ‘’αφομοιώσει’’ το ΚΙΝΑΛ. Πως θα το κάνει αυτό; ‘’Πρασινίζοντας’’ ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας. Η ‘’συλλογή’’ πρώην στελεχών του ΠΑΣΟΚ αποτελεί γνώριμο σκηνικό στην Κουμουνδούρου. Χρόνια τώρα. Πλέον όμως γίνεται συστηματικά και με πολύ ξεκάθαρο στόχο. Δε βασίζεται απλά στην πολύ-συλλλεκτικότητα, αλλά στην ωμή παραδοχή πως ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να γίνει νέο ΠΑΣΟΚ. Ιδεολογικά και εμφανισιακά. Η δημιουργία λοιπόν, εκ μέρους του Αλέξη Τσίπρα, μίας παράταξης καθαρά σοσιαλιστικής, θα οδηγήσει –όπως προείπαμε- σε ένα ανοιχτό και διευρυμένο προσκλητήριο προς κάθε κεντρώα, αριστερή και σοσιαλιστική δύναμη της χώρας. Με τι σκοπό; Φυσικά με σκοπό να αναγκάσει τη Φώφη Γεννηματά, είτε να ανέβει στο ίδιο τρένο μαζί του, είτε να επιλέξει τη μοναξιά.
Κρατά την εξωκοινοβουλευτική του δράση:
Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να ξεκαθαρίζει πως πλέον στοχεύει στην πολιτική ωρίμανση του, εντούτοις αυτή αφορά σχεδόν κατ’ αποκλειστικότητα το ‘’θεαθήναι’’. Μπορεί λοιπόν ο Αλέξης Τσίπρας να επιδιώκει να χαμηλώσει το προφίλ του ΣΥΡΙΖΑ και να αφήσει πίσω τις ακραίες τοποθετήσεις και δηλώσεις, παρ’ όλα αυτά μία τέτοιου είδους τακτική είναι για ‘’on camera’’ καταστάσεις. Σε μία ‘’off the record’’ κατάσταση, ο ΣΥΡΙΖΑ θα προσπαθήσει να πιέσει ασφυκτικά την Νέα Δημοκρατία ασκώντας οξεία αντιπολίτευση. Ήδη αρκετά του στελέχη έχουν ξεκαθαρίσει πως οποτεδήποτε αντιληφθούν πως –για τα δικά τους κριτήρια- απειλούνται τα κεκτημένα της χώρας, θα επεμβαίνουν με κάθε τρόπο, ακόμα και διαδηλώνοντας –ξανά- στο πεζοδρόμιο. Μία τέτοιου είδους παραδοχή, κι ένα τέτοιου είδους συμπέρασμα, μας οδηγεί εύλογα στο να καταλάβουμε πως ο νέος ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα θα παίζει σε διπλό ταμπλό: από τη μία θα έχει το προφίλ μίας σοβαρής κοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης που θα εκφράζει την ευρεία δεξαμενή της κεντροαριστέρας και του σοσιαλισμού, ενώ εξωκοινοβουλευτικά θα μιμείται τις τακτικές του εκείνες πριν το 2015. Εκείνη δηλαδή τη στρατηγική που τον ανέδειξε. Το αν αυτός ο νέος συνδυασμός πραγμάτων και τακτικών θα αποδώσει, θα το αποδείξει μόνο ο χρόνος.
Tomorrow News Team
