Η κυβερνητική θητεία Μητσοτάκη έχει ήδη ξεκινήσει, και υπάρχουν ορισμένα ''στοιχήματα'' τα οποία καλείται να εκπληρώσει ο νεοεκλεγείς Πρωθυπουργός.
Σχεδόν από τη πρώτη μέρα που αναδείχθηκε πρόεδρος της ΝΔ, και κατ’ επέκταση αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο Κυριάκος Μητσοτάκης ζητούσε άμεση προσφυγή στις κάλπες. Διαφωνούσε με το μείγμα πολιτικής της κυβέρνησης Τσίπρα, θεωρούσε πως η κυβέρνηση είχε χάσει την ‘’δεδηλωμένη’’ της εμπιστοσύνης των πολιτών, και πως στην ουσία αποτελούσε έκπτωτη.
Οι Ευρωεκλογές της 26ης Μαΐου, όπως επίσης και οι Περιφερειακές Εκλογές το ίδιο χρονικό διάστημα, απέδειξαν πως το αίτημα του Κυριάκου Μητσοτάκη είχε βάσει και ουσία. Οι πολίτες γύρισαν τη πλάτη στον Αλέξη Τσίπρα, αναγκάζοντας τον να προσφύγει σε πρόωρες κάλπες στις 7 Ιουλίου.
Στις κάλπες αυτές, ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η ΝΔ πέτυχαν ευρεία νίκη. Με ποσοστό σχεδόν 40% μετετράπησαν στους βασικούς ‘’παίχτες’’ του πολιτικού συστήματος, έτσι όπως αυτό διαμορφώθηκε από τις κάλπες κι έπειτα.
Πλέον, ο νέος Πρωθυπουργός της χώρας πρέπει να αφήσει τα λόγια, και να περάσει στις πράξεις. Απόψε ξεκινούν οι προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης, και ο Κυριάκος Μητσοτάκης καλείται να αποδείξει πως όντως άξιζε η αλλαγή σκυτάλης στο Μέγαρο Μαξίμου. Παράλληλα, έχει μπροστά του τέσσερα ανοιχτά ζητήματα στα οποία δεν υπάρχουν περιθώρια για λάθη. Τέσσερα ζητήματα, στα οποία υποχρεούται κατ’ ανάγκη να πετύχει.
Οικονομία:
Δεν έχει ποτέ υπάρξει κυβέρνηση που να μην έχει στα λόγια θέσει ως βασική της προτεραιότητα την οικονομία. Μόνο που τώρα, η κατάσταση είναι πιο κρίσιμη από ποτέ. Η Ελλάδα μπήκε το 2010 σε ένα οικονομικό ηφαίστειο το οποίο δε λέει να ηρεμήσει. Πλέον, χρονολογικά βρισκόμαστε σε μία καμπή που βλέπουμε το φως στο τούνελ. Επομένως η νέα κυβέρνηση καλείται να εκμεταλλευτεί τις συγκυρίες, και όχι απλά να αφήσει πίσω το σκοτεινό μνημονιακό παρελθόν, αλλά παραλλήλως να χαράξει το δρόμο εκείνο που θα οδηγήσει την Ελλάδα στην ανάκαμψη, και όχι στην ‘’συντήρηση’’.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης προεκλογικά έβαλε ψηλά το πήχη. Κυρίως σε ότι αφορά τις επενδύσεις. Υποσχέθηκε μείωση των φορολογικών συντελεστών για τους επιχειρηματίες. Όχι απλά για τα μεγάλα κεφάλια, αλλά και για έναν απλό καθημερινό πολίτη που θέλει να ξεκινήσει μία απλή επιχείρηση.
Στο κομμάτι αυτό, δηλαδή στο τομέα τις ανάπτυξης, των επενδύσεων, και της επιχειρηματικότητας, δεν υπάρχουν περιθώρια για άλλο χαμένο χρόνο. Ήδη η Ελλάδα εδώ και χρόνια έχει μείνει πολύ πίσω στη κατηγορία αυτή.
Ασφάλεια του πολίτη:
Ένας από τους τομείς που η κυβέρνηση Τσίπρα απέτυχε σε μεγάλο βαθμό ήταν το αίσθημα ασφάλειας των πολιτών. Λάθη στο τρόπο χειρισμού της δικαιοσύνης, με αποτέλεσμα να βρεθούν εκτός φυλακών επικίνδυνοι εγκληματίες, ευνοϊκή μεταχείριση σε άτομα που ενδεχομένως δε θα έπρεπε, και φυσικά αποκορύφωμα, η αδράνεια του κρατικού μηχανισμού στη περίπτωση της Μάνδρας και στη περίπτωση της φονικής πυρκαγιάς στο Μάτι. Σε όλα αυτά, προσθέστε και την τραγική έξαρση της εγκληματικότητας συλλήβδην.
Η επιλογή Μητσοτάκη να τοποθετήσει στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη τον Μιχάλη Χρυσοχοίδη δεν ήταν τυχαία. Πέραν των ικανοτήτων που διαθέτει ο νέος Υπουργός, εκφράζει και σημασιολογικά κάτι πολύ συγκεκριμένο, καθώς οι επιτυχίες του στη πάταξη της τρομοκρατίας στη χώρα μας δεν έχουν ξεχαστεί.
Οι πολίτες επιθυμούν, ή –καλύτερα- απαιτούν να αισθανθούν ξανά ασφαλείς στις πόλεις τους και στα σπίτια τους. Ο νέος Πρωθυπουργός προεκλογικά έδωσε το στίγμα πως κάτι τέτοιο θα συμβεί. Πλέον καλείται να το αποδείξει και επί του πρακτέου.
Εξωτερική Πολιτική:
Οι πληγές της Ελλάδας στην οικονομία τσαλάκωσαν αρκετά τις δυνατότητες της να αποτελεί μία χώρα ανεξάρτητη στο τομέα των εξωτερικών της σχέσεων. Αναγκάστηκε εξαιτίας της μειονεκτικής της θέσης, να κάνει συνεχώς βήματα προς τα πίσω, παραγκωνίζοντας σχεδόν πάντοτε το εθνικό συμφέρον.
Πλέον που η οικονομία δείχνει να αλλάζει, και η Ελλάδα προσπαθεί να χτίσει τις ράγες ώστε να βάλει πάνω το τρένο, ίσως τελικώς να είμαστε θέση να ορθώσουμε ξανά το ανάστημα και να συμπεριφερθούμε ξανά στο το τομέα της εξωτερικής πολιτικής ως μία χώρα κανονική, και όχι ‘’ιμιτασιόν’’.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης καλείται στο τομέα αυτό να πράξει το αυτονόητο: να εκπροσωπεί πανευρωπαϊκώς και διεθνώς μία χώρα ανεξάρτητη.
Αποκατάσταση της εικόνας του πολιτικού συστήματος:
Ένα από τα τραύματα που αφήνει πίσω του το μνημόνιο, αποτελεί η διαπόμπευση της εικόνας του πολιτικού συστήματος. Οι πολίτες –άκρως δικαιολογημένα- απέκτησαν για τη πολιτική μία άποψη πέρα ως πέρα κακή, με αποτέλεσμα να περιφρονούν πλήρως διαδικασίες όπως οι ομιλίες στη Βουλή, ή όπως ακόμα και τις εκλογές. Άλλωστε γι αυτούς τους λόγους η αποχή βρίσκεται σε τέτοια επίπεδα εδώ και χρόνια.
Στόχος λοιπόν της νεοσυσταθείσας κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι να δώσει στους πολίτες την ευκαιρία να αλλάξουν γνώμη και να δουν το πολιτικό σύστημα με άλλο μάτι. Κάτι τέτοιο πως θα συμβεί; Φυσικά με το να μπορέσει η παρούσα κυβέρνηση να φέρει εις πέρας του στόχους που έθεσε. Και το κυριότερο; Να παραδέχεται τις αποτυχίες της χωρίς να ψάχνει φθηνές δικαιολογίες και τεχνάσματα.
Tomorrow News Team
