Πως δημιουργείται στα παιδιά η επιθυμία να ακολουθήσουν το επάγγελμα των γονέων τους, και γιατί ο περισσότερος κόσμος το θεωρεί κακό;

Οποτεδήποτε ακούσουμε ότι κάποιο παιδί έχει ακολουθήσει το επάγγελμα της μητέρας ή του πατέρα, η πρώτη μας σκέψη είναι αρνητική. Πιστεύουμε πως το έπραξε επειδή πιέστηκε από τους γονείς, ή ακόμα χειρότερα επειδή επεδίωξε να βρει μία ‘’στρωμένη’’ δουλειά.

Ως συνήθως αποτελεί ένα από τα ζητήματα που βιαζόμαστε να καταλήξουμε κάπου, με αποτέλεσμα να οδηγούμαστε σε πρόχειρα και πολλές φορές σε άδικα συμπεράσματα.

Οι λόγοι για τους οποίους ένα παιδί μπορεί να ακολουθεί το επάγγελμα των γονέων είναι πολλοί. Εκ πρώτης όψεως, ενδεχομένως το παιδί να θαυμάζει τους γονείς του. Ζώντας μαζί τους, βλέπει πως λειτουργεί το επάγγελμα τους, τι υποχρεώσεις έχει, και με τι τρόπο εκτελείται. Επομένως, εξαιτίας του ότι το ζει ενδεχομένως καθημερινά, κατάλαβε πως του αρέσει και επέλεξε να το πράξει.

Παράλληλα, πολλά παιδιά αντιμετωπίζουν τους γονείς τους ως πρότυπα. Τους θαυμάζουν και επιδιώκουν να τους μοιάσουν. Επομένως, όταν για παράδειγμα ένα αγόρι έχε διαμορφώσει την άποψη πως ο πατέρας του λόγω προσωπικότητας είναι το ιδανικό πρότυπο για εκείνον, αυτομάτως ταυτίζεται και με την επαγγελματική του διάσταση, την οποία διαλέγει να ακολουθήσει κι εκείνο στο μέλλον.

Αυτές αποτελούν δύο εξηγήσεις με θετικό πρόσημο. Μόνο που δεν υπάρχουν μόνο αυτές. Μία αρκετά πιθανή εξέλιξη είναι αυτή κατά την οποία οι γονείς από μικρή ηλικία πιέζουν τα παιδιά να ακολουθήσουν το επάγγελμα που κάνουν οι ίδιοι. Αυτό συμβαίνει είτε επειδή θεωρούν πως το επάγγελμα τους αποτελεί το καλύτερο, επομένως το παιδί οφείλει στο μέλλον να ασχολείται με το καλύτερο επάγγελμα, είτε επειδή θέλουν συνεχιστεί η επιχείρηση τους από το ίδιο τους το αίμα, και να μη περάσει σε κάποιον ξένο (στη περίπτωση που μιλάμε για επιχείρηση, ιατρικό ή δικηγορικό γραφείο και λοιπά).

Συγχρόνως, είναι πολλές οι περιπτώσεις εκείνες που και τα ίδια τα παιδιά θεωρούν πως το να ακολουθήσουν το επάγγελμα του πατέρα ή της μητέρας τους ξεφορτώνει από άγχη. Ειδικότερα στη περίπτωση εκείνη κατά την οποία που θα εργάζονται και στο ίδιο περιβάλλον, καθώς επί της ουσίας η διαδικασία εύρεσης εργασίας, δε θα αποτελεί μία δύσκολη και επίπονη προσπάθεια.

Η αιτία πίσω από την επιλογή να ακολουθήσει ένα παιδί το επάγγελμα των γονέων του, κρίνει και το κατά πόσο σωστά πράττει. Στις δύο θετικές εξηγήσεις που δώσαμε πιο πάνω, δε χωρά αμφιβολία πως το παιδί πράττει το σωστό. Ναι, ζει από μικρή ηλικία ένα επάγγελμα, του αρέσει, και θέλει να κάνει το ίδιο. Που είναι το κακό; Συγχρόνως, αντιμετωπίζει τον πατέρα ή την μητέρα ως πρότυπο. Τους θαυμάζει ως επαγγελματίες και θέλει να τους μοιάσει και να γίνει το ίδιο καλός με εκείνους. Που είναι το πρόβλημα;

Το πρόβλημα όμως εντοπίζεται στη περίπτωση που το παιδί οδηγηθεί στο ίδιο επαγγελματικό πλαίσιο με τους γονείς του, λόγω των εξηγήσεων που δώσαμε λίγο πιο πάνω. Αν το παιδί αναγκαστεί να κάνει ένα επάγγελμα που δε θέλει, επειδή πιέζεται από τους γονείς τους, τότε προφανώς και υπάρχει πρόβλημα. Το ίδιο ισχύει και στη περίπτωση που επιλέξει το επάγγελμα τους καθαρά για λόγους μη διάθεσης να προσπαθήσει για κάτι άλλο, που προφανώς θα απαιτεί περισσότερο κόπο. Τότε, και στις δύο περιπτώσεις, το παιδί θα αποκτήσει μία επαγγελματική ιδιότητα που δε θα του αρέσει και την οποία θα μισήσει στη πορεία της ζωής τους, καθώς δεν ικανοποιεί καμία εκ των επιθυμιών του. Ένας εργαζόμενος που κάνει μία δουλειά που κατά βάθος τη μισεί, δε προκαλεί πρόβλημα μόνο στον ίδιο αλλά και στους γύρω του. Στην οικογένεια του, στους φίλους του, στους συναδέλφους του. Δημιουργείται επομένως ένα συνολικό κοινωνικό πρόβλημα.

Συμπερασματικά, καλό είναι πίσω από κάθε γεγονός, να μην αναζητάμε την επιφανειακή εξήγηση, αλλά να εμβαθύνουμε λίγο περισσότερο κάθε φορά.

Tomorrow News Team