Αποτελεί πραγματικότητα ότι κάθε άνθρωπος χρειάζεται να έχει τη δυνατότητα να ζει, να εκφράζεται ελεύθερα, να μορφώνεται, καθώς και να δημιουργεί, χωρίς εμπόδια, τη δραστηριότητά του.

Ηλιάνα Πακανόνου | 24/03/20 

Βέβαια, είναι αλήθεια ότι ποικίλοι παράγοντες, όπως η οικογένεια και η πολιτεία, μέσω της παραμέλησης του παιδιού, και του λαϊκισμού, αντίστοιχα, οδηγούν το άτομο στον περιορισμό της ελευθερίας του πολίτη. Η δεδομένη αυτή κατάσταση, που γίνεται αισθητή σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας, καθιστά αναγκαία την εξέταση τόσο των μορφών παραβίασης των δικαιωμάτων του ανθρώπου, όσο και τους τρόπους διαφύλαξής τους.

Είναι ευρύτατα εδραιωμένη η άποψη ότι στον αναπτυσσόμενο κόσμο παρατηρείται συχνά έλλειψη συνταγματικής κατοχύρωσης των δικαιωμάτων και παραβίασής τους. Είναι αποδεδειγμένο ότι υπάρχουν φυλετικές, εθνικές ή θρησκευτικές διακρίσεις, με αποτέλεσμα να παραβιάζονται δικαιώματα συγκεκριμένων κοινωνικών ομάδων. Παράλληλα, εντοπίζεται άνιση αντιμετώπιση των γυναικών, αφού το φύλο αντιμετωπίζεται υποτιμητικά, χωρίς αξιοπρέπεια. Το στοιχείο αυτό φαίνεται από τους χαμηλούς μισθούς, την ενδοοικογενειακή βία, καθώς και την σεξουαλική εγκληματικότητα. Συνεπώς, τα παραπάνω δεδομένα παραπέμπουν στην παραβίαση των ανθρώπινων δικαιωμάτων.

Κανείς δεν θα αμφισβητούσε το γεγονός ότι παρόλο που στον ανεπτυγμένο κόσμο εντοπίζονται δημοκρατικά καθεστώτα και υψηλό πνευματικό επίπεδο, εξακολουθούν να υπάρχουν φαινόμενα βίας και ρατσισμού. Πράγματι, εμφανίζονται κακοποιήσεις παιδιών, τα οποία στερούνται τη μόρφωση, το παιχνίδι και στοργικό περιβάλλον που χρειάζονται, με αποτέλεσμα να μην αναπτύσσονται ολοκληρωμένα. Επιπρόσθετα, παρατηρούνται καταστάσεις εγκληματικότητας, οι οποίες στρέφονται κατά της ακεραιότητας του θύματος, και το καθιστούν έρμαιο στις διαθέσεις του θύτη. Συμπερασματικά, αυξάνεται η ανασφάλεια, η αβεβαιότητα και ο κίνδυνος για τη ζωή τους.

Διαπιστώνουμε, λοιπόν, ότι τα δείγματα παραβίασης των ελευθεριών του ανθρώπου σε όλους τους τομείς, είναι ποικίλα και διαχρονικά. Ωστόσο, κρίνεται απαραίτητο να εξετάσουμε και τους τρόπους με τους οποίους θα διαφυλάξουμε κάθε δικαίωμα.

Είναι γνωστό ότι η συμβολή της εκπαίδευσης είναι καθοριστική στην διαφύλαξη των δικαιωμάτων. Πράγματι, κρίνεται απαραίτητο να βοηθήσει τους νέους να διαμορφώσουν σφαιρική άποψη για κάθε είδους θέμα και να περιορίσουν τις προκαταλήψεις για άλλες κοινωνικές ομάδες, Παράλληλα, οφείλει να τους οδηγήσει στην ανάπτυξη εντιμότητας και στην αποφυγή του ατομικισμού, καθώς και στην αντιμετώπιση του συνανθρώπου του με αγάπη και σεβασμό. Επομένως, θα προωθηθεί ο ανθρωπισμός και θα εξαλειφθούν τα φαινόμενα διακρίσεων και φανατισμού.

Θα πρέπει να τονιστεί επίσης ότι οι διεθνείς οργανισμοί, όπως ο Ο.Η.Ε. και η UNESCO, καθίστανται απαραίτητο να ευαισθητοποιηθούν και να συνειδητοποιήσουν τις καταστάσεις που επικρατούν στο κόσμο και φυσικά να λάβουν τα αναγκαία μέτρα για την εξάλειψή τους. Αποτελεί αδήριτη ανάγκη να απεγκλωβιστούν από τον κύκλο των συμφερόντων, να προσφέρουν μέσω συγκεκριμένων εκδηλώσεων και εράνων, υλική και ανθρωπιστική βοήθεια στα θύματα, καθώς και  να προωθήσουν την δημοκρατία και την ειρήνη. Συνεπώς, θα υπάρχει ισότητα και απαγόρευση εκμετάλλευσης του ανθρώπου.

Ανακεφαλαιώνοντας, γίνεται φανερό ότι οι μορφές παραβίασης των ανθρώπινων δικαιωμάτων υπάρχουν ανεξαρτήτως συνθηκών. Τα δείγματα αυτά προκαλούν κοινωνικές ανισορροπίες και κρίνεται απαραίτητο φορείς διαπαιδαγώγησης και διεθνείς οργανισμοί να ευαισθητοποιηθούν και να λάβουν μέτρα για τη διαφύλαξη των ελευθεριών του ατόμου.