«Τηλεκπαίδευση... μια νέα πραγματικότητα που διαμορφώνει έναν διαφορετικό τρόπο σκέψης σε μαθητές και φοιτητές».
Της Άντζελας Αγκαλίου | 20/10/20
Πρόκειται για μια καινούρια μορφή διδασκαλίας που εκμηδενίζει τις χιλιομετρικές αποστάσεις χάρις στις διαδικτυακές πλατφόρμες οι οποίες είχαν κύρια χρήση στον επιχειρηματικό κλάδο. Αιτία της σταδιακής εγκαθίδρυσης της διαδικτυακής εκπαίδευσης στα περισσότερα κράτη του πλανήτη αποτέλεσαν οι απρόσμενες υγειονομικές συγκυρίες στο πρώτο μόλις τρίμηνο του έτους 2020. Με αυτόν τον τρόπο διασφαλίζεται σε μεγάλο ποσοστό η υγεία μαθητών και εκπαιδευτικών που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες και παρέχεται το ιδανικό έναυσμα για την ανάπτυξη περισσότερου ελεύθερου χρόνου. Ο χρόνος αυτός μπορεί να αξιοποιηθεί αποτελεσματικά για καλύτερο φιλτράρισμα κριτικής σκέψης της θεωρίας που παραδίδεται σε φυσικό χρόνο ή μαγνητοσκοπείται για αργότερη μελέτη χωρίς βέβαια να παραβιάζονται τα δεδομένα ασφαλείας.
Ο αυξημένος χρόνος που παρέχεται στους μαθητές τούς διευκολύνει, πέρα από το πρωινό ξύπνημα, να ορίσουν το πρόγραμμα τους και να ασχοληθούν με περαιτέρω δραστηριότητες. Αντίστοιχα, διευκόλυνση παρατηρείται και σε φοιτητές, οι οποίοι όσοι εργάζονται έχουν ένα πιο ευέλικτο ωράριο εργασίας, ενώ όσοι σπουδάζουν σε σχετικά μεγάλες αποστάσεις από τον τόπο διαμονής τους παύουν να αντιμετωπίζουν τις πολύωρες μετακινήσεις, τυχόν καθυστερήσεις με τις συγκοινωνίες ή τα έξοδα μεταφοράς τους. Επιπλέον με αρωγό την τεχνολογία που βελτιώνει την εικόνα και τον ήχο, διοργανώνονται επιτυχημένες ημερίδες με επιστημονικό υπόβαθρο που επιτυγχάνουν την άμεση και ζωντανή ανταλλαγή απόψεων ακόμη και με τη συμμετοχή καταξιωμένων ειδικών από κάθε γωνιά του πλανήτη.
Το όφελος είναι αμφίδρομο συμπεριλαμβάνοντας και τους εκπαιδευτικούς οι οποίοι παραδίδουν το μάθημα τους και δεν ταλαιπωρούνται από τις μεταθέσεις που ορίζει το δημόσιο. Η σημερινή πραγματικότητα δεν απέχει πολύ απο το 1992, όταν δημιουργήθηκε το πρώτο και μοναδικό μέχρι σήμερα Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο (ΕΑΠ) στην Πάτρα, επιβεβαιώνοντας τις αποτελεσματικές υπηρεσίες που προσφέρει ο θεσμός και δεν είναι λίγες οι πιθανότητες στο μέλλον να απορροφήσει περισσότερους σπουδαστές. Συνεπώς οι εκπαιδευόμενοι συνειδητοποιούν ότι ορίζουν οι ίδιοι το ρυθμό μάθησης τους καλύπτοντας τα κενά που απέκτησαν στις δια ζώσης παραδόσεις. Σε αυτό το σημείο αξίζει να σημειωθούν οι βελτιωμένες επιδόσεις των εκπαιδευόμενων με ειδικές ανάγκες ή μαθησιακές δυσκολίες, προσκαλλώντας τα παιδιά να συμμετάσχουν ενεργά στην ακαδημαϊκή τους πορεία. Αυτό συμβαίνει γιατί καταρρίπτεται η ανάγκη για σύγκριση ή ακόμη και ταύτιση με άλλα πρότυπα σκέψης που συνειδητά ή ασυνείδητα επιβάλλει το εκπαιδευτικό σύστημα. Επομένως είναι όλοι ευπρόσδεκτοι και ο καθένας αξιολογείται με βάση τις δυνατότητες του.
Παρόλα αυτά η τηλεκπαίδευση διαθέτει μερικά μειονεκτήματα που δεν μπορούν να παραλειφθούν, όπως για παράδειγμα το ότι δεν μπορεί να υποστηρίξει πλήρως τη διεξαγωγή εργαστηριακών ασκήσεων και δεν εξασφαλίζει πιστοποιήση στον τρόπο που διενεργούνται οι τελικές εξετάσεις από τη μεριά των εκπαιδευόμενων που υποκινούνται από τη βαθμοθηρία, με αποτέλεσμα το πτυχίο να είναι αμφισβητήσιμο. Επίσης παραμονεύει ο κίνδυνος της μονόπλευρης επιμόρφωσης εφόσον δεν υπάρχει σχετική αλληλεπίδραση μεταξύ σπουδαστών και απουσιάζει ο συναγωνισμός. Για το λόγο αυτό κρίνεται απαραίτητη η δημιουργία Πανεπιστημίων δύο ταχυτήτων για την έναρξη του τρέχοντος ακαδημαϊκού έτους. Πιο συγκεκριμένα, τα ολιγομελή τμήματα θα παρακολουθούν δια ζώσης μαθήματα, ενώ τα πολυμελή ακροατήρια είναι εκείνα που θα λειτουργούν εξ αποστάσεως.
