Αν η συνήθεια τών ασκούντων τήν πολιτική αρμοδιότητα είναι η επιδίωξη τής υπεροχής ο διανοούμενος οφείλει νά αναζητά τήν ωφέλιμη γιά τήν ανθρώπινη φύση ισορροπία.Ο συγκερασμός τού ωφελίμου έργου καί τού ελεύθερου προσδιορισμού τής αυτοπραγματώσεως είναι τό ''μίγμα'' πού οδηγεί στήν πέρα από τήν ιδεατή ουτοπική κατασκευή, εποικοδομητική εισήγηση τού στοχαζόμενου...
Στίς ημέρες μας όπου η υγειονομική εμπειρία επηρρέασε τόν σκληρό πυρήνα τής νομιμότητος καί ο ενεστώς πόλεμος κατατείνει νά παράξει νέα αρνητική ιδεολογία η οποία ως αντανάκλαση θά δώσει ισόποσο μέ πρόσημο τό μείον, η διανόηση θά σταθεί άξια τού λόγου πρός τόν Κρείττωνα καί στήν Απολογία τού Διδασκάλου Σωκράτους, υπό τήν προυπόθεση ότι δέν θά δειλιάσει...
Ως συλλογικό υποκείμενο η διανόηση δέν είναι εννιαία ούτε θά έπρεπε νά είναι...
Η διεθνοπολιτική ισορροπία ως εγχείριμα θά υποστηριχθεί από τόν δυναμικό διάλογο κατά τήν μορφή καί τήν ουσία συγκρούσεως θέσεως καί αντιθέσεως, μέ ευτυχή κατάληξη τήν εμπέδωση τής λυτρωτικής συνθέσεως.Οι άνθρωποι νοσούν υπερβολικά καί φονεύονται δραματικά ακριβώς επειδή στό διεθνοπολιτικό πεδίο δέν επικρατεί η συνθετική επενέργια τών διαφορετικών αλλά καλοπροαίρετων διανοήσεων...
Οπως λοιπόν κατά τόν Jean Baptiste Duroselle ''κάθε Αυτοκρατορία θά χαθεί'', έτσι καί η τωρινή αυτοκρατορία τής διεθνοπολιτικής ανισορροπίας θά πέσει καί αυτό πού θά έρθει δέν πρέπει νά αναπαράξει τό ελατήριο τού χάους αλλά νά οδηγήσει σέ ισορροπημένη τάξη...Η διεθνοπολιτική ισορροπία είναι ευθύνη τής συλλογικής διανοήσεως...Διανοούμενοι τολμήστε!
