Εδώ και λίγες μέρες το ποδοσφαιρό διεθνώς έχει κλονιστεί από το σοκαριστικό γεγονός της κατάρρευσης του παγκοσμίου φήμης ποδοσφαιριστή Κρίσtιαν Έρικσεν σε αγώνα της Ευρωπαικής διοργάνωσης. Αυτόματα γίναμε μάρτυρες μιας σκληρής πραγματικότητας με θύμα της έναν νέο άνθρωπο. Ποια είναι όμως η απάντηση σε αυτή τη σκληρή πραγματικότητα πίσω από τα φώτα αυτής της Ευρωπαικής εορτής; Μα φυσικά οι Άνθρωποι με το Α κεφαλαίο!
Στον αγώνα της Δανίας αυτό που θεωρείται άξιο να μείνει ως εργαλείο στην ανθρωπότητα είναι η ενσυναίσθηση προς τα άλλα άτομα. Ας σταθούμε στο στιγμιότυπο που οι Δανοί συνάδελφοι ποδοσφαιριστές δημιούργησαν μια ανθρώπινη ασπίδα γύρω από τον Έρικσεν την ώρα που έδινε μάχη για την ζωή του προκειμένου να τον προστατέψουν από τα αδιάκριτα βλέμματα και τις στιγμές αγωνίας που θα γίνοταν αντικείμενο άκρατου σχολιασμού. Ενός σχολιασμού που δε θα σεβόταν τον ανθρώπινο πόνο.
Αυτό που κρύβεται πίσω από αυτή την αυθόρμητη κίνηση των παικτών της Δανίας είναι η ταύτιση της συναισθηματικής κατάστασης τους με την ψυχική κατάσταση του συμπαίκτη τους που έχει ανάγκη. Μιας κίνησης που έχει προέλθει από την ανάπτυξη ενσυναισθητικών συμπεριφορών που προωθεί το εκπαιδευτικό σύστημα της Δανίας στους πολίτες της. Μήπως τελικά και το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα οφείλει να εγκαταστήσει και στα δικά μας σχολεία μαθήματα και ενημερώσεις που αφορούν την ανάπτυξη της συναισθηματικής κατανόησης των παιδιών;
Τι να τα κάνουμε τα μαθηματικά, τη φυσική αν πρώτα δε είμαστε άνθρωποι; Μόνο η φροντίδα του ανθρώπου μπορεί να σε αισθανθεί όχι μια απλή αριθμητική παράσταση. Η ενσυναίσθηση οφείλει να αποτελεί μέρος της παιδαγωγικής διαδικασίας. Τόσο οι γονείς αλλά και οι εκπαιδευτικοί θα πρέπει να αναπτύξουν αυτή την ικανότητα στα παιδιά από πολύ μικρή ηλικία. Ένα άτομο που βρίσκεται σε κάποια συναισθηματική κατάσταση είτε ευχάριστη είτε δυσάρεστη νιώθει την ανάγκη της ανταπόκρισης στη ψυχική του κατάσταση από τους άλλους μέσω λεκτικής ή μη λεκτικής επικοινωνίας.
Το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα υστερεί στην καλλιέργεια της ενσυναίσθησης και επικεντρώνεται στη δημιουγία απλώς ατόμων με ατομικά συμφέροντα. Οι νέοι εκπαιδευτικοί που θα ξεκινήσουν την πορεία τους στο εκπαιδευτικό σύστημα της Ελλάδος οφείλουν να εμπνέουν συμπεριφορές που βοηθούν στην οικοδόμηση σχέσεων. Σκοπός τους πρέπει να είναι να δημιουργήσουν σωστά άτομα για την κοινωνία όπου τα παιδιά μαθαίνουν να αλληλοβοηθούνται μεταξύ τους και να ανταγωνίζονται μόνο τους εαυτούς τους ώστε να έχουν και προσωπική βελτίωση.
Η υιοθέτηση της ενσυναίσθησης θα βοηθήσει στην εξάλειψη ακραίων συμπεριφορών και θα προωθήσει την επιτυχία τόσο στον επαγγελματικό όσο και στον κοινωνικό τομέα. Τα παιδιά από μικρή ηλικία θα μάθουν έτσι να συμμερίζονται τον συνανθρωπό τους αλλά θα γίνουν και επιτυχημένοι ενήλικες.
Το περιστατικό επομένως που συνέβη στον αγώνα της Δανίας μας θύμισε πως όσο υπάρχουν ακόμα άνθρωποι μπορούμε να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο μέλλον. Οι Σκανδιναβικές χώρες έχουν βρει το κλειδί της επιτυχίας που λέγεται ενσυναίσθηση. Είναι ώρα λοιπόν και εμείς στην Ελλάδα να σκεφτόμαστε πως πρέπει να ακολουθήσουμε την ίδια πορεία με όχημα την εκπαίδευση.
Βιολέτα Καραμπίνη
Οικονομολόγος- Αναλυτής δεδομένων
